Μεταλλάξεις, νέοι ιοί, διαρκής τρομοκράτηση από Κράτος /ΜΜΕ, μαζική υστερία, υγειονομικό απαρτχάιντ, ψηφιακή επιτήρηση, εγκλεισμός και ψηφιακή διαμεσολάβηση, ειδικοί έτοιμοι για όλα και φαρμακοβιομηχανίες στο ρόλο ρυθμιστή των ζωών μας, νέα κανονικότητα, κασσάνδρα και άσχημες προβλέψεις...

Απαραίτητες σημειώσεις:

α) Είναι ένα μέλλον που δε θα ήθελα να συμβεί. Φοβάμαι όμως ότι αν δεν αντιδράσουμε είναι ένα μέλλον που το σχεδιάζουν για μας.

γ) Η σάτιρα του σκίτσου πάει στην τεχνητή πρόκληση υστερίας και πανικού και τη διαρκή εξάρτηση των ζώων μας από τις φαρμακοβιομηχανίες και τους ειδικούς τους.

Άρχοντας των δαχτυλιδιών, Μόρντορ, Πύλες, Σόρον, το μάτι που βλέπει τα πάντα, νέα κανονικότητα, 4η βιομηχανική επανάσταση, ολοκληρωτισμός, περιφράξεις, φαβέλες, datoποίηση υγείας, ψηφιακά πιστοποιητικά υγείας, ψηφιακά διαβατήρια, ψηφιακή επιτήρηση και έλεγχος, επιχείρηση ελευθερία, τρολ ειδικοί (και φυσικά ο αγαπημένος πλέον "bring your data or stfu"), ορκ μπάτσοι...

Απαραίτητες σημειώσεις:

α) Η φράση "Bring your data or stfu" όσο κι αν φαίνεται απίστευτο είναι ο τρόπος που απαντούσε ένας τέτοιος ειδικός σε άτομα με τα οποία διαφωνούσε στο διαδίκτυο. Η χυδαιότητα της φράσης και η απαγόρευση του διαλόγου με ώθησαν να κάνω αυτό το σκίτσο (και ίσως ακολουθήσουν κι άλλα). Φυσικά το bring your data εδώ το χρησιμοποιώ και με την άλλη σημασία του: της υφαρπαγής, ψηφιοποίησης, εκμετάλλευσης των προσωπικών ιατρικών δεδομένων του καθενός.

β) Η κριτική στους ειδικούς που εξυπηρετούν, υποστηρίζουν, δικαιώνουν κρατικές κι επιχειρηματικές επιλογές, καταστολή και απαγορεύσεις δε σημαίνει ότι όλοι είναι έτσι κι ότι δεν υπάρχουν άξιοι γιατροί, επιστήμονες κλπ. Αν και αυτονόητο, το γράφω για να μην πει κανείς ότι γενικεύω.

γ) Το σκίτσο δε σχολιάζει το αναφαίρετο δικαίωμα καθενός να αποφασίζει για το σώμα του και να επιλέγει ζυγιάζοντας τους κινδύνους να εμβολιαστεί ή όχι. Το σχόλιο είναι για την κρατική πολιτική των έμμεσων ή άμεσων καταναγκασμών.

Άλλο ένα σκιτσάκι -σχόλιο πάνω στην κρατική αξιοποίηση της θρησκευτικής πίστης πολύ κόσμου στη γνώμη των ειδικών.

Απαραίτητες σημειώσεις:

α) Η φράση "Bring your data or stfu" όσο κι αν φαίνεται απίστευτο είναι ο τρόπος που απαντούσε ένας τέτοιος ειδικός σε άτομα με τα οποία διαφωνούσε στο διαδίκτυο. Η χυδαιότητα της φράσης και η απαγόρευση του διαλόγου με ώθησαν να κάνω αυτό το σκίτσο (και ίσως ακολουθήσουν κι άλλα). Φυσικά το bring your data εδώ το χρησιμοποιώ και με την άλλη σημασία του: της υφαρπαγής, ψηφιοποίησης, εκμετάλλευσης των προσωπικών ιατρικών δεδομένων του καθενός.

β) Η κριτική στους ειδικούς που εξυπηρετούν, υποστηρίζουν, δικαιώνουν κρατικές κι επιχειρηματικές επιλογές, καταστολή και απαγορεύσεις δε σημαίνει ότι όλοι είναι έτσι κι ότι δεν υπάρχουν άξιοι γιατροί, επιστήμονες κλπ. Αν και αυτονόητο, το γράφω για να μην πει κανείς ότι γενικεύω.

Εξουσία, ειδικοί, τρομοκρατία μέσω των ΜΜΕ... Το σκίτσο έγινε βιαστικά οπότε δεν προσπάθησα ιδιαίτερα να φτιάξω πραγματικές καρικατούρες. Απλά εδώ και καιρό μου είχε κολλήσει η ιδέα και κατάφερα να τη φτιάξω όταν αρχίσουν τα πράγματα λόγω τουρισμού (και κούρασης του κόσμου) να χαλαρώνουν κάπως.

Το συγκεκριμένο σκίτσο προέκυψε στο μυαλό μου όταν πριν κάποιες ημέρες έπεσα σε ένα άρθρο γνωστού "αριστερού" αρθρογράφου με τον τίτλο "Εμβολιάσου ρε, τι σου ζητάμε". Δε θα μπω στη διαδικασία να ασχοληθώ με τα επιχειρήματα του (κατά τη γνώμη μου απλοϊκά για να μην πω κάτι χειρότερο). Η συζήτηση περί εμβολιασμού είναι πολύ μεγάλη και δεν μπορεί να αναλυθεί εδώ (άσε που δεν γίνεται γιατί απαγορεύουν ή εκχυδαΐζουν κάθε διαφορετική άποψη). Ο τίτλος όμως από την πρώτη στιγμή χτύπησε κάτι μέσα μου.  Κι αυτό γιατί είναι φανερό ότι προέρχεται από το γνωστό βιβλίο του Χρόνη Μίσσιου "Χαμογέλα ρε, τι σου ζητάνε" και το πρόβλημα είναι ότι τη συγκεκριμένη φράση την έλεγαν οι ασφαλίτες κι οι χαφιέδες τους στους κρατούμενους προσπαθώντας να αποσπάσουν από αυτούς στην πραγματικότητα μια δήλωση πίστης και συναίνεσης. Αντιγράφω από το βιβλίο ένα ενδεικτικό κομμάτι:

«Το μεσημέρι είχα ραντεβού με την Πελαγία, μια μοδιστρούλα ολάνθιστο περιβόλι. Είχαμε κανονίσει να την κοπανήσουμε και να πάμε για μπάνιο. Μου στέρησαν αυτή την αιωνιότητα, ένα όμορφο κορίτσι, θάλασσα άσε που πληγώθηκε γιατί θα νόμιζε πως δεν πήγα στο ραντεβού.
Και θέλαν και κουβέντα οι κουφάλες. Με μπάζουν στο γραφείο του διοικητή, με ήξερε από πιτσιρικά. Μου λέει : Ρε Σαλονικέ σε ξέρω από τόσο δα, στα χέρια μας μεγάλωσες. Είσαι καλό παιδί, δουλευτάρης όταν είσαι έξω βέβαια, σ’ αγαπάν οι γυναίκες, τι θέλεις και τραβιέσαι συνέχεια. Δεν κοιτάς και λίγο της ζωή σου, τη μάνα σου που δεν σε χάρηκε και τα τέτοια. Λέω ωραίοι είστε μη σας βασκάνω, εσείς είστε θεατές, δεν με τραβολογάτε εσείς ε; Δεν προσπαθείτε να με συντρίψετε σαν άνθρωπο…
-Εμείς, ορίστε, εγώ δε σου ζητώ να μου υπογράψεις καμία δήλωση, χαμογέλασέ μου απλώς και σου δίνω το λόγο της τιμής μου, παρουσία των κυρίων ότι θα πας αμέσως σπίτι σου χωρίς να σε πειράξει κανείς, απλώς χαμογέλασε…
Η εξουσία των νικητών, το εφιαλτικό κράτος, ζητούσε από μένα τον παρία, που χρόνια και χρόνια προσπάθησε να με εξοντώσει, «απλώς» να του χαμογελάσω…
Του λέω, κοίτα να δεις δεν μπορώ να κρατηθώ άλλο, θα χαμογελάσω από ευτυχία για την αχρήστευση της βίας, θα χαμογελάσω για τον αδερφό μου τον άνθρωπο, για σας θα μου ήταν πιο εύκολο ένα δάκρυ. Ελπίζω αφού μου το ζητάτε, να καταλαβαίνεται γιατί αρνούμαι να χαμογελάσω… Παρόν στην συζήτηση και ο Αρτέμης. Ήθελε κανα δυο μήνες να βγει στη σύνταξη και τον είχαν μόνιμο χαφιέ στα κρατητήρια. Όπως σου είπα, τον ήξερα από πιτσιρικάς, μια γειτονιά. Ποτέ δε βασάνισε άνθρωπο αντίθετα όπου μπορούσε και πέρναγε από το χέρι του βοηθούσε.
Τώρα λοιπόν ο Αρτέμης ακούει τον διοικητή του που μου ζητάει να χαμογελάσω απλώς και να με αφήσει να πάω σπίτι μου, και εντελώς αυθόρμητα από αγάπη για μένα, γυρίζει παρουσία όλων και λέει: “Χαμογέλα ρε μαλάκα, τι σου ζητάνε;”
Tον κοίταξα στα μάτια και του λέω, τίποτα, ρε Αρτέμη, απλώς, υπάρχει και το ζεϊμπέκικο. Το μάτι του είχε μια γυαλάδα…»

Έχοντας αυτά κατά νου το "Εμβολιάσου ρε, τι σου ζητάμε" αποκτά ίσως και το πραγματικό του νόημα άσχετα αν δεν ήταν αυτή η πρόθεση του αρθογράφου. Δεν πρόκειται στην ουσία του για μια φιλική προτροπή κάποιου κοινωνικά ευαίσθητου/υπεύθυνου αριστερού να ασκήσεις το προμηθεϊκό σου καθήκον και να σώσεις τον κόσμο. Πρόκειται για έναν έμμεσο καταναγκασμό και μια δήλωση πίστης και συναίνεσης στην εξουσία και τον νέο ολοκληρωτισμό. Κι έχουμε ήδη αρχίσει να βλέπουμε τι φασιστικές απόψεις εκδηλώνονται σε αυτό το πεδίο στους χώρους της δεξιάς: προνόμια για τους εμβολιασμένους, αποκλεισμοί, πρόστιμα και απολύσεις για τους μη -κοινωνικό απαρτχάιντ λέγεται ας μη κρυβόμαστε στα πρότυπα του Ισραήλ. Το ότι τέτοιες φράσεις και τέτοια οπισθοδρόμηση σε απολυταρχικές λογικές προέρχεται πλέον και από προοδευτικούς (με ή χωρίς εισαγωγικά) ανθρώπους αποτελεί ένα από τα πιο ανησυχητικά και ανατριχιαστικά φαινόμενα της εποχής μας.

Εμπνευσμένο από την ευπιστία στις αποφάσεις των ειδικών των παγκόσμιων οργανισμών (που πολλές φορές προσβάλουν ακόμα και την νοημοσύνη μας) και τον κανιβαλισμό κάθε αμφιβολίας ή αμφισβήτησης. Το θέμα του ήλιου μου είχε έρθει από την αρχή, αλλά το χρώμα αποτελεί ένας αστείο για τους (κρυφο)πασόκους "αριστερούς".

Μια εικόνα που ήθελα να την κάνω καιρο (χωρίς να με ικανοποιεί πλήρως το τελικό αποτέλεσμα). Έχει να κάνει με όλους αυτούς που θεωρούν λογικό να περιορίζουν τις ζωές των ανθρώπων επί τόσους μήνες και μετά να τους κατηγορούν ότι δεν υπακούν.

Το σχέδιο δημοσιεύτηκε στην διαδικτυακή ομάδα του fb "Πενάκια εναντίον Γκλόμπς".

Η εικόνα αυτή βασίζεται στον πίνακα του Pieter Bruegel "The blind leading the blind" (https://en.wikipedia.org/wiki/The_Blind_Leading_the_Blind?fbclid=IwAR0qjA7FuZdQEyucdYyB23rhM-ddcTwzdlHFwP3Brr4F5Vgw2Lj6q1FJSLQ) κι έχει να κάνει με τα θρησκευτικής φύσεως πιστεύω που έχουν αναπτυχθεί τον τελευταίο χρόνο με μεγάλο μέρος του πληθυσμού.

Το σχέδιο δημοσιεύτηκε στην διαδικτυακή ομάδα του fb "Πενάκια εναντίον Γκλόμπς".

Μετά τη δήλωση του πρωθυπουργού ότι οι δεσμοι με τις ηπα είναι πρωτίστως αξιακοί και σχολιάζοντας την αστυνομική καταστολή σε ελλάδα που προφανώς έχει σαν πρότυπο τις ηπα.

Το σχέδιο δημοσιεύτηκε στην διαδικτυακή ομάδα του fb "Πενάκια εναντίον Γκλόμπς".

Τα τελευταία χρόνια και ειδικά τον τελευταίο με τον κορονοϊό, η επιστήμη (όπως παρουσιάζεται σαν "αλήθεια" από τα ΜΜΕ) έχει αποκτήσει μια αυθεντία πρωτόγνωρη και επικίνδυνη. Αυτή η αυθεντία έχει εκφραστεί στο δημοφιλές σλόγκαν "πιστεύω στην επιστήμη", το οποίο είναι ανιστόρητο, απολίτικο και εν τέλει αντιεπιστημονικό. Παρόλο που διαρκώς σαστίζουμε μπροστά στις αλληλοαναιρούμενες, αντιφατικές, αναποτελεσματικές και δίχως επαρκή τεκμηρίωση προτάσεις των λεγόμενων ειδικών (βλέπε μάσκες σε εξωτερικό χώρο, απαγορεύσεις κυκλοφορίας τη νύχτα, 25 παιδιά στις τάξεις αλλά όχι πάνω από 9 στις πλατείες, sms, κλπ) έχει επικρατήσει ότι κάθε αμφισβήτηση της άποψης που προβάλλεται από τα ΜΜΕ σαν επιστημονική αλήθεια θεωρείται ψεκασμένη, ανεύθυνη, συνωμοσιολογική. Και ότι οι μόνοι που δικαιούνται να αμφισβητήσουν τους επιστήμονες /ακαδημαϊκούς είναι άλλοι επιστήμονες /ακαδημαϊκοί (και αυτοί όχι όλοι).

Ελάχιστοι δείχνουν πλέον να αντιλαμβάνονται ότι πίσω από τους επιστήμονες, τα πανεπιστήμια, τις ερευνητικές ομάδες υπάρχουν τεράστια οικονομικά συμφέροντα που καθοδηγούν, επιβάλουν, προωθούν συγκεκριμένες κατευθύνσεις. Ότι οι απόψεις που προβάλλονται από τα ΜΜΕ σαν κυρίαρχες και πλειοψηφικές ή και μοναδικές ίσως εκφράζουν τα ίδια συμφέροντα. Ακόμα πιο λίγοι σκέφτονται ότι η παραγωγή της επιστημονικής γνώσης εν τη γενέση της (μέσα από τα πανεπιστήμια) ακολουθεί συγκεκριμένες διαδρομές και κανάλια διαχρονικά. Ότι δεν υπάρχει τίποτα το αθώο στον τρόπο με τον οποίο παίρνονται τα πτυχία, τα μεταπτυχιακά, τα διδακτορικά, οι χρηματοδοτήσεις, οι πανεπιστημιακές θέσεις, η θέση σε επιτροπές, η προβολή από τα μέσα. Ότι η όλο και μεγαλύτερη επιστημονική ειδίκευση καθιστά τους λεγόμενους επιστήμονες στην ουσία άβουλους, αμήχανους και εν τέλει απολογητές και δυστυχώς υποστηρικτες της πορείας του κεφαλαίου. Ειδικά η ιατρική έχει παραδοσιακά παίξει πολλές φορές το ρόλο του συνοδοιπόρου της αστυνομίας και της καταστολής. Αρκεί να σκεφτεί κανείς πχ τα λοιμοκαθαρτήρια, τους αποκλεισμούς ευάλωτων ομάδων (με υγειονομικά επιχειρήματα), την ευγονική και άλλα "όμορφα" από φασιστικά καθεστώτα (πάντα σε συνεργασία με τους τότε γιατρούς), τα επικίνδυνα πειράματα σε πληθυσμούς, τους ελέγχους από δομές όπως το ΚΕΕΛΠΝΟ (τώρα ΕΟΔΥ) που καταλήγουν σε εγκλεισμό σε ιδρύματα, ψυχιατρεία ή και κανονικές φυλακές κ.ο.κ.

Πριν από πολλά χρόνια ο Γκράμσι έγραφε: "Οι διανοούμενοι είναι οι "υπάλληλοι" της κυρίαρχης ομάδας για την άσκηση των εξαρτημένων λειτουργιών της κοινωνικής ηγεμονίας και της πολιτικής διοίκησης, δηλαδή: 1) Της αυθόρμητης συγκατάθεσης των μεγάλων μαζών πληθυσμού στην καθοδηγήση της κοινωνικής ζωής απ΄τη βασική κυρίαρχη ομάδα, συγκατάθεση που γεννιέται "ιστορικά" από το κύρος (και κατα συνέπεια κι από την εμπιστοσύνη) που προσδίνουν στην κυρίαρχη ομάδα η θέση της και η αποστολή της στον κόσμο της παραγωγής. 2) Του μηχανισμού κρατικής βίας, που εξασφαλίζει με "νόμιμο τρόπο" την πειθαρχία των ομάδων που δεν "συγκατίθενται" ούτε ενεργητικά ούτε παθητικά, μηχανισμός που δημιουργήθηκε για όλη την κοινωνία με πρόβλεψη για την περίοδο των κρίσεων στη διοίκηση και στην καθοδήγηση, όταν δηλαδή λιγοστεύει η αυθόρμητη συγκατάθεση".

Μέχρι το '80 τέτοιες απόψεις ακούγονταν σχεδόν κοινότυπες και σίγουρα ήταν πολύ διαδεδομένες στην αριστερά και το αντιεξουσιαστικό κίνημα. Τώρα μετά από 30, 40 χρόνια νεοφιλευθερισμού μοιάζουν δυστυχώς σχεδόν εξωγήινες για τους περισσότερους.

Όσον αφορά το σκίτσο και τη βουτιά στο κενό με βάση την πίστη στην επιστήμη, την ιδέα την πήρα προφανώς από την ταινία Indiana Jones and the last crusade. Στην ταινία ο Ιντιάνα Τζόουνς πατάει στο κενό βασισμένος στη θρησκευτική του πίστη ότι πράγματι υπάρχει το μονοπάτι που οδηγεί στο δισκοπότηρο. Οι αναλογίες προφανείς.