Καλοκαίρι 1969, Ιταλία. Ένα χρόνο μετά τον Μάη του '68, οι εργάτες της ΦΙΑΤ ξεκινούν ένα δυναμικό και αδιαμεσολάβητο απεργιακό αγώνα ενάντια στην πανίσχυρη εργοδοσία. Ο αγώνας τους αποτέλεσε την απαρχή μιας δεκαετίας εργατικών και φοιτητικών κινητοποιήσεων όπου πρωταγωνίστησε το κίνημα της Αυτονομίας και που χαρακτηρίστηκε από πολλούς ως η τελευταία έφοδος της εργατικής τάξης στον ουρανό. Τελευταία... ας ελπίσουμε μέχρι την επόμενη...
Το σκίτσο δημοσιεύτηκε συνοδευόμενο με το παρακάτω κείμενο:
Σιγά σιγά έρχεται ο Σεπτέμβρης, οι ειδικοί πιάνουν στασίδι, νέες επικίνδυνες μεταλλάξεις, επικαιροποίηση των εμβολίων (ξανά και ξανά μεχρί να τελειώσει το στοκ), "ο long covid θερίζει" (αλλά αυτό δεν μειώνει σε τίποτα την αποτελεσματικότητα των εμβολίων), φυσικά παρενέργειες δεν υπάρχουν και άλλωστε πρέπει να αρχίσουμε να προετοιμαζόμαστε για την επόμενη πανδημία (εν μέσω μάλιστα κλιματικής κρίσης!)... Ένα μικρό σκιτσάκι σε μια παλιότερη ιδέα (που νόμιζα ότι δεν είναι πια επίκαιρη).
