Ο θάνατος του William George Allum
Ο "θάνατος του William Geοrge Allum" είναι ένα κόμικ που σχεδιάσα πάνω σε μια ιστορία επηρρεασμένη από τα ποιήματα του Ν. Καββαδία (και πιο συγκεκριμένα το William George Allum και το Μαραμπού, αν και μπορούν να βρεθούν μικρές αναφορές και σε άλλα ποιήματα).Για όποιον θα ήθελε να διαβάσει τα... More detail
Ταξίδι στον αέρα
Το «Ταξίδι στον αέρα» είναι ένα κόμικ που βασίζεται σε ένα αρκετά παλιότερο διήγημα με τον ίδιο τίτλο. Το αρχικό κείμενο ήταν χωρισμένο σε δυο μέρη: το πρώτο μισό, όπου η αφήγηση γίνεται σε πρώτο πρόσωπο (για την ακρίβεια έχει τη μορφή εσωτερικού μονολόγου), και το δεύτερο, όπου με μια «ουδέτερη»... More detail
για μια ανάσα ελευθερίας
Το «για μια ανάσα ελευθερίας» άρχισε να γράφεται το φθινόπωρο του 2014, κατά την απεργία πείνας του Ν. Ρωμανού και συνεχίστηκε μέχρι περίπου ένα χρόνο μετά (αρχές Οκτώβρη 2015). Είναι προφανές ότι τόσο ο αγώνας του Ρωμανού, όσο κι η απεργία πείνας των κρατουμένων την άνοιξη του ‘15 έπαιξαν... More detail
Size
Είναι ένα animation όπου ένας νεαρός εξαναγκάζεται από έναν γιγάντιο άντρα να δουλεύει ολοένα και περισσότερο. Μέχρι που κάποια στιγμή αντιλαμβάνεται ότι κάτι δεν πάει καλά με τη διαφορά μεγέθους τους. Φεστιβάλ Το Size επιλέχθηκε και παρουσιάστηκε (ανάμεσα σε άλλα ψηφιακά έργα) στο Video Art... More detail
Κυνήγι
Ανάμεσα στις επιρροές (ή τα θέματα) πίσω από τον πίνακα σίγουρα θα πρέπει να αναφερθεί η δουλειά καλλιτεχνών όπως ο Ν. Εγγονόπουλος ή ο G. de Chirico, αλλά και το έργο Garden of Earthly Delights του Hieronymus Bosch (από τον οποίο προέρχεται με κάποιες αλλαγές το πάνω μέρος του πίνακα). Επίσης το... More detail
Revolution Blues
Ο συγκεκριμένος πίνακας σχεδιάστηκε την ίδια περίπου περίοδο με τον πίνακα Κυνήγι, με τον οποίο μοιράζεται κάποιες παρόμοιες προβληματικές και σύμβολα. Από τις επιρροές πίσω από τον πίνακα αναμφίβολα η σπουδαιότερη και πιο εμφανής είναι αυτή του Ν.... More detail
Sebastian
Το έργο αυτό αποτελείται από δυο πίνακες. Ο πρώτος στα αριστερά είναι βασισμένος στον πίνακα St. Sebastian (1480) του Andrea Mantegna ενώ ο δεύτερος σε μια όψη της πόλης της Γάζας. Στον πρώτο πίνακα η ανθρώπινη μορφή του αγίου έχει αντικατασταθεί με ένα ανδρείκελο, ενώ πίσω στο βάθος υπάρχει μια... More detail
Umberto Eco
Μια προσπάθεια για τη δημιουργία καρικατούρας του Ιταλού συγγραφέα Umberto Eco. Στην γκαλερί παρακάτω περιλαμβάνονται ένα ρεαλιστικό σχέδιο (σε νεότερη ηλικία), μικρά, γρήγορα προσχέδια-δοκιμές, πιο δουλεμένες προσπάθειες και η τελική εικόνα.  Η τελική εικόνα δημοσιεύτηκε σε υψηλή ανάλυση... More detail
3. Αυτονομία
To ΑΥΤΟΝΟΜΙΑ αποτελεί το τρίτο κεφάλαιο από το κόμικ Τα θέλουμε όλα που βασίζεται στο ομώνυμο βιβλίο του Νάννι Μπαλεστρίνι.  Στο κεφάλαιο αυτό αρχικά βλέπουμε συνοπτικά πως έφθασε η κατάσταση σε εκείνη την Πέμπτη 29 του Μάη (την οποία αφηγείται το προηγούμενο κεφάλαιο, Ο Αγώνας. Έπειτα... More detail
Το τραγούδι του καβαλάρη
Το κόμικ αυτό είναι μια προσπάθεια μετάφρασης και ερμηνείας ενός ποιήματος του Federico Garcia Lorca που ονομάζεται Canción del jinete (Το τραγούδι του καβαλάρη). Το ποίημα έχει ως εξής: Córdoba. Lejana y sola. Jaca negra, luna grande, y aceitunas en mi alforja. Aunque sepa los... More detail
Aλτάι (έγχρωμο)
Αυτή είναι μια σειρά από έγχρωμες εικονογραφήσεις για το βιβλίο Altai από τη συλλογικότητα Wu Ming. Οι εικόνες αυτές βασίστηκαν σε σχέδια που είχα κάνει κάποια χρόνια παλιότερα (και τα οποία μπορείτε να δείτε εδώ, μαζί με πληροφορίες για τα ίδια αλλά και για το βιβλίο). Υπάρχουν δύο εκδοχές... More detail
The Slave Ship
Το έργο αυτό είναι αντίγραφο του πίνακα The Slave Ship, του J.W. Turner (1840) (μπορείτε να διαβάσετε περισσότερα για τον πίνακα εδώ). Καθώς δεν έχω δει τον πίνακα από κοντά, βασίστηκα σε φωτογραφίες του που βρήκα στον διαδίκτυο. Δυστυχώς εκτός από το ότι οι περισσότερες είναι σε σχετικά... More detail
Van Gogh Αντίγραφα
Αντίγραφα έργων του Vincent van Gogh. Οι πίνακες είναι οι La méridienne, επίσης γνωστός ως La sieste, d'aprés Millet από Δεκ. 1889 ως Ιαν. 1890, (http://www.flickr.com/photos/wallyg/1389660699/), Wheat Field with Cypresses (1889)... More detail
Άνω Σύρος
Κι εδώ χρησιμοποιώ μια σχεδόν αφηρημένη (όσον αφορά τα χρώματα τουλάχιστον) τεχνική που θα μπορούσε να την αποκαλέσει κανείς ψευδοκυβιστική. Το θέμα προέρχεται από την κοινότητα της Άνω Σύρου, στο νησί της Σύρου, που παρουσιάζει μια έντονη γεωμετρική όψη. Η απόδοση απέχει πολύ από μια ρεαλιστική... More detail
Η Έλλη και το τέρας
Οι εικόνες αυτές παραχωρήθηκαν για την εικονογράφηση ενός παιδικού βιβλίου του Γιώργου Γουζούνη (με τον τίτλο "H Έλλη και το πρόβλημα του τέρατος") που δημοσιεύθηκε στην Αυστραλία, από την Ελληνική Κοινότητα. Ένα μικρό περίγραμμα της ιστορίας: Η Έλλη επιστρέφει απο το σχολείο και βλέπει ένα μικρό... More detail
Ας περιγράψουμε
Το κόμικ αυτό αποτελεί μια προσπάθεια εικονογράφησης ενός διάσημου ποιήματος της Gertrude Stein με τον τίτλο Let Us Describe. Αποτελεί ένα από τα πιο περιγραφικά και "βατά" της κείμενα (αν και τελειώνει κάπως ανορθόδοξα -αρκετά πιο κοντά στο συνηθισμένο της τρόπο γραφής). Το ποίημα (στα αγγλικά)... More detail
Σπουδή
Ο πίνακας αυτός αποτελεί μια αφηρημένη σπουδή πάνω σε φόρμες που δημιουργήθηκαν με το στάξιμο ρευστής μπογιάς (σε διάφορες αποχρώσεις) και διάφανα στρώματα αποχρώσεων του μπλε, γκρι και πράσινου. Στο τέλος προστέθηκαν κάποια σημεία με χρυσό. Ανάμεσα στις επιρροές πίσω απο το έργο (είτε συνειδητές... More detail
Italo Calvino
Μια προσπάθεια για τη δημιουργία καρικατούρας του συγγραφέα Italo Calvino. Στην γκαλερί παρακάτω περιλαμβάνονται ένα ρεαλιστικό σχέδιο, μικρά, γρήγορα προσχέδια-δοκιμές (η αλήθεια είναι πως δυσκολεύτηκα να φθάσω σε ένα ικανοποιητικό σημείο), πιο δουλεμένες προσπάθειες και η τελική εικόνα. Η... More detail
prev
next

front banner leonardo 1

 " Άρχοντα μου,

μου ζητάς τα σχέδια ως φίλος

αλλά θα τα χρησιμοποιήσεις

ως βασιλιάς"

από το κόμικ "Λεονάρντο: Το όνειρο και ο εφιάλτης" (προσωρινός τίτλος)

  • 1. Ο Βορράς

    Ο Βορράς αποτελεί το πρώτο κεφάλαιο από το κόμικ Τα θέλουμε όλα που βασίζεται στο ομώνυμο βιβλίο του Νάννι Μπαλεστρίνι. Το κόμικ δεν ακολουθεί κατά γράμμα το βιβλίο: Εδώ το κεφάλαιο Βορράς δεν αντιστοιχεί στο ομώνυμο κεφάλαιο του βιβλίου, αλλά αποτελεί μια σύνοψη των κεφαλαίων Ο Νότος και Ο Βορράς... More detail
    1. Ο Βορράς
  • 2. Ο Αγώνας

    Ο Αγώνας αποτελεί το δεύτερο κεφάλαιο από το κόμικ Τα θέλουμε όλα που βασίζεται στο ομώνυμο βιβλίο του Νάννι Μπαλεστρίνι (το πρώτο κεφάλαιο, ο Βορράς, μπορείτε να το δείτε εδώ).  Στο κεφάλαιο αυτό παρακολουθούμε τις πρώτες μέρες του ήρωα στην ΦΙΑΤ, την έντονη σχέση του με την ιεραρχία... More detail
    2. Ο Αγώνας
  • 3. Αυτονομία

    To ΑΥΤΟΝΟΜΙΑ αποτελεί το τρίτο κεφάλαιο από το κόμικ Τα θέλουμε όλα που βασίζεται στο ομώνυμο βιβλίο του Νάννι Μπαλεστρίνι.  Στο κεφάλαιο αυτό αρχικά βλέπουμε συνοπτικά πως έφθασε η κατάσταση σε εκείνη την Πέμπτη 29 του Μάη (την οποία αφηγείται το προηγούμενο κεφάλαιο, Ο Αγώνας. Έπειτα... More detail
    3. Αυτονομία
  • 4. Η συνέλευση

    Το Η ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ αποτελεί το τέταρτο και προτελευταίο κεφάλαιο του κόμικ Τα Θέλουμε Όλα που βασίζεται στο ομώνυμο βιβλίο του Νάννι Μπαλεστρίνι. Στο κεφάλαιο αυτό βλέπουμε τη συνέλευση (assemblea) εργαζομένων και φοιτητών στο πανεπιστήμιο το σαββατοκύριακο αλλά και συνοπτικά τις επόμενες μέρες... More detail
    4. Η συνέλευση
  • 5. Η Εξέγερση

    Το Η ΕΞΕΓΕΡΣΗ αποτελεί το πέμπτο και τελευταίο κεφάλαιο (χωρίς τα πρόλογος και επίλογος) του κόμικ Τα Θέλουμε Όλα που βασίζεται στο ομώνυμο βιβλίο του Νάννι Μπαλεστρίνι. Το κεφάλαιο αυτό όπως και στο βιβλίο παρακολουθεί τα γεγονότα στο Τορίνο στις 3 Ιουλίου του 69 σε αυτό που έγινε γνωστό ως η... More detail
    5. Η Εξέγερση
  • Επίλογος

    Ένας 7σέλιδος επίλογος του κόμικ Τα Θέλουμε Όλα, βασισμένου στο ομώνυμο βιβλίο του Ν. Μπαλεστρίνι. Στον επίλογο αυτό γίνεται μια συνοπτική παρουσίαση του τι ακολούθησε τα γεγονότα που περιγράφονται στο κόμικ, την αρχή και το τέλος του κινήματος της Αυτονομίας στην... More detail
    Επίλογος
  • Η ιστορία του Αλμπέρ (πρόλογος)

    Η μικρή αυτή ιστορία προέρχεται από το βιβλίο "Ο εγκατεστημένος", του Linhart Robert (εκδόσεις ΛΕΣΧΗ ΚΑΤΑΣΚΟΠΩΝ 21ου ΑΙΩΝΑ). Για την ακρίβεια πρόκειται για την ένωση δυο ιστοριών του βιβλίου (που αφορούν δυο ξεχωριστά άτομα). Επειδή περιγράφουν κατά τη γνώμη μου με πολύ γλαφυρό (αλλά και... More detail
    Η ιστορία του Αλμπέρ (πρόλογος)

Displaying items by tag: οικειοποίηση

Μια πρώτη αφορμή για το σκίτσο αυτό στάθηκε ένας ιντερνετικός διάλογος που έπεσε στην υπόληψη μου, όπου δυο άτομα ανωτάτου μορφωτικού επιπέδου αναρωτιοντουσαν τι εταιρείας να είναι η επόμενη ενισχυτική τους δόση, συγκρίνοντας τα ποσοστά προστασίας (με νούμερα παραπλήσια αυτών του σκίτσου). Κανένας προβληματισμός φυσικά ότι "αναγκάζονται" να κάνουν πολλαπλές ενισχυτικές δόσεις κάθε τρεις και τέσσερις μήνες ενός εμβολίου που δήθεν θα τους προστάτευε κατά 98%.
Μια δεύτερη αφορμή ήταν μια χυδαία "χιουμοριστική" εικόνα του περασμενου χρόνου, όπου ένας "αρνητής", "συνωμοσιολόγος" (ή με ότι τέλος πάντων βάφτιζαν όσους δεν συναινούσαν στα μέτρα που επέβαλαν οι ειδικοί του κράτους) έκανε δήθεν έρευνα με το κινητό του την ώρα της τουαλέτας. Οι περισσότεροι που πόσταραν γελώντας το συγκεκριμένο "αστείο" βέβαια δεν είχαν κάνει καν τον κόπο να ψάξουν ή να διαβάσουν κάτι μόνοι τους που να μην προέρχεται από τα ΜΜΕ και τους ειδικούς που προβάλουν.
Το σχέδιο είναι αντίγραφο του αγάλματος "Ο σκεπτόμενος άνθρωπος" του Ροντέν. Το όνομα ορθολογιστής προέκυψε επειδή κάποιοι έχουν βαφτίσει το τελευταίο διάστημα ορθολογισμό την υπακοή στα συμφέροντα των πολυεθνικών και τη συνενοχή στην κρατική θανατοπολιτική.

Η εικόνα αυτή βασίζεται στον πίνακα του Pieter Bruegel "The blind leading the blind" (https://en.wikipedia.org/wiki/The_Blind_Leading_the_Blind?fbclid=IwAR0qjA7FuZdQEyucdYyB23rhM-ddcTwzdlHFwP3Brr4F5Vgw2Lj6q1FJSLQ) κι έχει να κάνει με τα θρησκευτικής φύσεως πιστεύω που έχουν αναπτυχθεί τον τελευταίο χρόνο με μεγάλο μέρος του πληθυσμού.

Το σχέδιο δημοσιεύτηκε στην διαδικτυακή ομάδα του fb "Πενάκια εναντίον Γκλόμπς".

Τα έργα αυτά οικειοποίησης βασίζονται σε συνθέσεις του Piet Mondrian και τρία έργα του Francisco Goya: Saturn devouring his son (έχω χρησιμοποιήσει τον πίνακα αυτόν ξανά στις πολιτικές γελοιογραφίες μου), Colossus και το 3rd of May. Η αρχική ιδέα κατέληξε σε δυο πίνακες αφού δεν ήμουν ακριβώς σίγουρος στην αρχή ποια δομή με εξυπηρετούσε περισσότερο.

Πρέπει να ομολογήσω ότι ήμουν διστακτικός στην αρχή για τους συγκεκριμένους πίνακες λόγω της πλήρης παραμόρφωσης της θεωρίας του Mondrian (το πράσινο αντί του βασικού κίτρινου ή το παραστατικό σχέδιο με τους πίνακες του Goya). Σαν μια εξήγηση για το πράσινο χρώμα είναι ότι ήθελα να χρησιμοποιήσω τα χρώματα της παλαιστινιακής σημαίας.

Για τον πρώτο από τους δύο αυτούς πίνακες κυρίως μια άλλη έμπνευση ήταν η ομοιότητα των μαύρων γραμμών του Mondrian με τα κάγκελα κλουβιών. Ήθελα να χρησιμοποιήσω τρεις πίνακες -δυο με παρόμοιο νόημα (καταπίεση, τυρρανία, ο γίγαντας κατά του απλού κόσμου)- κι ένας (στο κόκκινο) σα σύμβολο αντίστασης. Όμως δε θα κρύψω ότι με γοήτευσε κι η ιδέα ότι μέσα σε αυτό το "μοντέρνο κλουβί" (βασισμένο σε ένα μοντέρνο πίνακα) φυλακίζονται τρία πιο παραδοσιακά έργα ζωγραφικής και οι διάφορες ιδέες που προκύπτουν από αυτόν τον συνδυασμό.

Che

Το έργο αυτό αποτελεί ένα από τα πιο αγαπημένα μου οικειοποίησης. Συνδυάζει πολλά από αυτά που με απασχολούσαν στη ζωγραφική (οικειοποίηση, (ψευδο)κυβιστικό τοπίο, φιγούρες -ανδρείκελα, πορτρέτα).

Ο πίνακας από τον οποίο εμπνεύστηκα ονομάζεται The Entombment of Christ του Caravaggio (1602–1603). Είναι μια ιδέα που τη σκεφτόμουν καιρό -από τότε που είχα δει μια φωτογραφία του Che Guevara λίγα λεπτά αφότου δολοφονήθηκε. Είχα τότε εντυπωσιαστεί από την ομοιότητα του προσώπου του με αυτό του Χριστού του στον πίνακα του Caravaggio. Μετά από ένα ταξίδι στην Κούβα, την άνοιξη του 2008 οι ιδέες μου για το γενικότερο νόημα ξεκαθάρισαν και απλά έπρεπε να δημιουργήσω το έργο.

Πέρα από το πρόσωπο του Che άλλαξα όλο το πάνω μέρος του έργου (τους πέντε ανθρώπους και το background). Έντυσα με στρατιωτικά ρούχα τους δυο που κρατούν το πτώμα (ο ένας θυμίζει αμυδρά τον Fidel) ενώ πίσω τους τα υπόλοιπα τρία άτομα πήραν μια πιο γενική όψη (ανδρείκελα με πρόσωπα που θυμίζουν Picasso εως και Dali), αποκτώντας σταδιακά μια απο γεωμετική μορφή για να ταιριάξουν με το βάθος -ένα αφηρημένο τοπίο της Κούβας που αποδιαρθρώνεται γεωμετρικά σε τετράγωνα. Προσέθεσα ένα ισπανικό πλοίο (σαν αυτά που χρησιμοποίησε ο Κολόμβος όταν έφθασε στην Κούβα) και το Μνημείο της Επανάστασης με το άγαλμα του Χοσέ Μαρτίν έτοιμα να το αντιμετωπίσουν.

Είναι ένα ακόμα έργο οικειοποίησης βασισμένο στον πίνακα Personage Throwing a Stone at a Bird του Juan Miro (1926). Δεν έχω κάνει πολλές αλλαγές: το κίτρινο έδαφος έχει γίνει χρυσό, το μάτι της φιγούρας κόκκινο, η φιγούρα πετάει μια καρδιά, η σφαίρα έχει αλλάξει σε βόμβα και η τοξωτή καμπύλη σε ένα σύμβολο του ευρώ. Πάνω τους κρέμεται μια πραγματική ξύλινη πινακίδα καρφωμένη στον πίνακα που γράφει Feeling με σβηστά μαύρα γράμματα. Πρόκειται για έναν ερωτικό πίνακα.

Είναι δυο διαφορετικοί πίνακες του Caravaggio, που αποφάσισα να συνδέσω. Ο πρώτος είναι ο Sich Bacchus (πιθανότατα αυτοπροσωπογραφία του καλλιτέχνη). Το δεύτερο μια σπουδή της Μαρίας Μαγδαληνής για μια λεπτομέρεια στον πίνακα The death of the Virgin. Η μόνη μου αλλαγή είναι ότι αντί για λουλούδια το αγόρι αριστερά κρατά εκρηκτικά και όπλα (δίνοντας άλλο νόημα στο κλάμα της κοπέλας δίπλα του).

Αυτό το έργο ήταν ένα από τα πρώτα που έκανα "οικειοποίησης", δηλαδή έργα όπου αντέγραφα γνωστούς πίνακες με ηθελημένες αλλαγές με σκοπό να δημιουργήσω νέα μηνύματα /νοήματα. 

Η βάση για αυτό το έργο είναι ο πίνακας Το Φιλί από τον Gustav Klimt. Άφησα τον πίνακα ατελείωτο μονάχα με το πρώτο αραιωμένο γκρι και μαύρο για τους όγκους και το μολύβι αντι για το αστραφτερό χρυσο του Klimt. Ειδικά το ζευγάρι παραμένει απλά με το αρχικό σχέδιο, δυο σχεδόν εξαφανιζόμενες φιγούρες σε ένα γκρίζο, άχρωμο φόντο.

Υποθέτω πως το έργο αυτό (με τον ανολοκλήρωτο χαρακτήρα του, την αβεβαιότητα των μορφών και την γκρίζα, άχρωμη κλίμακα) επιδιώκει μια μικρή αντιστροφή συναισθημάτων σε σχέση με το αυθεντικό έργο του Klimt.

Τα έργα αυτά έγιναν μια περίοδο που μελετούσα ιστορία της τέχνης και παράλληλα είχα επηρρεαστεί από ένα συγκεκριμένο ρεύμα (εννοιολογική τέχνη). Έτσι αντιγράφωντας ως ένα βαθμό έργα παλιότερων μεγάλων ζωγράφων προσπάθησα να αναμετρηθώ μαζί τους και να βελτιώσω το σκίτσο μου και το χρώμα, αλλά ταυτόχρονα είχα στο μυαλό μου να τους προσδώσω ένα διαφορετικό νόημα. Οι πίνακες με τη σειρά εμφάνισης τους στην γκαλερί κάτω είναι:

Εννοιολογική Τέχνη

Στο έργο αυτό χρησιμοποίησα το ζωγραφιστό ξύλινο πλαίσιο με την κουρτίνα από τον πίνακα Η Άγια Οικογένεια του Rembrandt (1646) και τοποθέτησα μέσα έναν ορισμό παρόμοιο με αυτούς που ο Kosuth, ένας από τους πιο σημαντικούς εννοιολογικούς καλλιτέχνες, χρησιμοποιούσε στις εκθέσεις του. Στην προκειμένη περίπτωση όμως ο ορισμός αυτός είναι για την ίδια την Εννοιολογική Τέχνη και είναι ζωγραφιστός (δεν πρόκειται δηλαδή για κάποια εκτύπωση) .

Το έργο εκφράζει ίσως τα ανάμικτα συναισθήματα μου για την εννοιολογική τέχνη. Αν και οι περισσότεροι πίνακες εδώ (κι ο συγκεκριμένος φυσικά) έχουν έντονες εννοιολογικές αναφορές και επιρροές, δεν κρύβω την πεποίθηση /απογοήτευση μου ότι πολλοί εννοιολογικοί καλλιτέχνες πρόδωσαν τις αρχικές επαναστατικές τους ιδέες και δημιούργησαν έργα που κατέληξαν σε γκαλερί (ίσως κι έναντι αδρών αμοιβών) έχοντας στερηθεί εντελώς τη φρεσκάδα και ριζοσπαστικότητα των πρώτων χρόνων. (1m x 70 cm)

Σκέψεις

Βασισμένο στον πίνακα The Soothsayer's Recompense (1913), του Giorgio de Chirico. Το κίτρινο έδαφος έχει αντικατασταθεί από εφημερίδες και άρθρα που αναφέρονται στον πόλεμο του Ιράκ, την ώρα που δυο αεροπλάνα κατευθύνονται προς τον πύργο του σιδηροδρομικού σταθμού. Οι ώρες στο ρολοί του σταθμού έχουν αλλάξει σε δυαδικό κώδικα (0 και 1, μαύρο-άσπρο, καλό-κακό) ενώ το κορίτσι, ένα κοιμισμένο άγαλμα, σκέφτεται αλλά παραμένει ακίνητη, αδρανής. (65 x 50 cm)

Άλογο

Βασισμένο στον πίνακα Whistlejacket του George Stubbs. Η μόνη συνειδητή αλλαγή που έχω κάνει είανι η επιγραφή "Το βασίλειο μου για ένα άλογο" που παίζει με τις δυο σημασίες της λέξης άλογο. Έχοντας ίσως στο μυαλό μου ολόκληρη την τέχνη της ζωγραφικής θεώρησα σωστό (εννοιολογικά) να ζωγραφίσω το έργο (και να μην αρκεστώ σε μια φωτογραφία) κάτι που πρέπει να ομολογήσω το διασκέδασα αρκετά. (50 x 60 cm)

Βιασμός

Ο πίνακας βασίζεται σε μια από τις πολυάριθμες γυναικείες φιγούρες που ζωγράφισε ο Pablo Picasso. Δυο μικρές αλλαγές υπάρχουν εδώ, τόσο μικρές που στην αρχή δίσταζα μήπως έπρεπε ο πίνακας να θεωρηθεί αντίγραφο. Καθώς όμως οι αλλαγές έχουν γίνει με συγκεκριμένο σκοπό τον τοποθέτησα εδώ. Οι αλλαγές είναι το ματωμένο αριστερό στήθος και το κεφάλι που έχει μεταμορφωθεί σε βόμβα. (47 x 60 cm)

Εννοιολογική Ζωγραφική

Ο πίνακας βασίζεται σε ένα έργο (The Cross in the Mountains, 1808) του Gaspar Friedrich. ίσως αποτελεί πιο πολύ άσκηση παρά ολοκληρωμένο έργο και έχει έναν παιχνιδιάρικο, σατυρικό χαρακτήρα. Κάποια από τα νοήματα που θα μπορούσε να σκεφτεί κανείς σε σχέση με τη ζωγραφική, το σταυρό και τη σύνδεση τους με το σήμα του batman στον ουρανό (κλήση για βοήθεια) όταν έκανα τον πίνακα ως φοιτητής έμοιαζαν πιο σωστά. (50 x 52 cm)

Κυκλοφορεί

Τα Θέλουμε Όλα

οι εκδόσεις των συναδέλφων, Νοέμβριος 2021

Καλοκαίρι 1969, Ιταλία. Ένα χρόνο μετά τον Μάη του '68, οι εργάτες της ΦΙΑΤ ξεκινούν ένα δυναμικό και αδιαμεσολάβητο απεργιακό αγώνα ενάντια στην πανίσχυρη εργοδοσία. Ο αγώνας τους αποτέλεσε την απαρχή μιας δεκαετίας εργατικών και φοιτητικών κινητοποιήσεων όπου πρωταγωνίστησε το κίνημα της Αυτονομίας και που χαρακτηρίστηκε από πολλούς ως η τελευταία έφοδος της εργατικής τάξης στον ουρανό. Τελευταία... ας ελπίσουμε μέχρι την επόμενη...

διαβάστε περισσότερα...

frontVogliamoTutti

become a patron button

2019 Κυριάκος Μαυρίδης
Free Joomla! templates by AgeThemes