Displaying items by tag: δημοσιευμένο

Το κόμικ αυτό σχεδιάστηκε για να μπει στο οπισθόφυλλο της πανελλαδικής εφημερίδας δρόμου άπατρις, τεύχος #51, Ιούλιος - Αύγουστος 2022. Υπήρχαν κάποιες βασικές κατευθυντήριες ιδέες που μου δόθηκαν, οι οποίες ήταν οι εξής:
1) αντιπαρακολουθηση
2) απαλλοτρίωση
3) κατάληψη
4) ρευματοκλοπη
5) κρυπτογραφημένη επικοινωνία
6) συντροφική αλληλεπίδραση στο νέο σημείο αναφοράς και ζύμωσης
Η εικαστική προσέγγιση επέλεξα να βασιστεί στο έργο του Clifford Harper (https://en.wikipedia.org/wiki/Clifford_Harper) και ειδικότερα στην εικονογράφηση του στο βιβλίο του Αναρχισμός, Εικονογραφημένος οδηγός, εκδόσεις Επιλογή.

 

 

Published in Κόμικς

Άλλο ένα σκιτσάκι -σχόλιο πάνω στην κρατική αξιοποίηση της θρησκευτικής πίστης πολύ κόσμου στη γνώμη των ειδικών.

Απαραίτητες σημειώσεις:

α) Η φράση "Bring your data or stfu" όσο κι αν φαίνεται απίστευτο είναι ο τρόπος που απαντούσε ένας τέτοιος ειδικός σε άτομα με τα οποία διαφωνούσε στο διαδίκτυο. Η χυδαιότητα της φράσης και η απαγόρευση του διαλόγου με ώθησαν να κάνω αυτό το σκίτσο (και ίσως ακολουθήσουν κι άλλα). Φυσικά το bring your data εδώ το χρησιμοποιώ και με την άλλη σημασία του: της υφαρπαγής, ψηφιοποίησης, εκμετάλλευσης των προσωπικών ιατρικών δεδομένων του καθενός.

β) Η κριτική στους ειδικούς που εξυπηρετούν, υποστηρίζουν, δικαιώνουν κρατικές κι επιχειρηματικές επιλογές, καταστολή και απαγορεύσεις δε σημαίνει ότι όλοι είναι έτσι κι ότι δεν υπάρχουν άξιοι γιατροί, επιστήμονες κλπ. Αν και αυτονόητο, το γράφω για να μην πει κανείς ότι γενικεύω.

Εξουσία, ειδικοί, τρομοκρατία μέσω των ΜΜΕ... Το σκίτσο έγινε βιαστικά οπότε δεν προσπάθησα ιδιαίτερα να φτιάξω πραγματικές καρικατούρες. Απλά εδώ και καιρό μου είχε κολλήσει η ιδέα και κατάφερα να τη φτιάξω όταν αρχίσουν τα πράγματα λόγω τουρισμού (και κούρασης του κόσμου) να χαλαρώνουν κάπως.

Το συγκεκριμένο σκίτσο προέκυψε στο μυαλό μου όταν πριν κάποιες ημέρες έπεσα σε ένα άρθρο γνωστού "αριστερού" αρθρογράφου με τον τίτλο "Εμβολιάσου ρε, τι σου ζητάμε". Δε θα μπω στη διαδικασία να ασχοληθώ με τα επιχειρήματα του (κατά τη γνώμη μου απλοϊκά για να μην πω κάτι χειρότερο). Η συζήτηση περί εμβολιασμού είναι πολύ μεγάλη και δεν μπορεί να αναλυθεί εδώ (άσε που δεν γίνεται γιατί απαγορεύουν ή εκχυδαΐζουν κάθε διαφορετική άποψη). Ο τίτλος όμως από την πρώτη στιγμή χτύπησε κάτι μέσα μου.  Κι αυτό γιατί είναι φανερό ότι προέρχεται από το γνωστό βιβλίο του Χρόνη Μίσσιου "Χαμογέλα ρε, τι σου ζητάνε" και το πρόβλημα είναι ότι τη συγκεκριμένη φράση την έλεγαν οι ασφαλίτες κι οι χαφιέδες τους στους κρατούμενους προσπαθώντας να αποσπάσουν από αυτούς στην πραγματικότητα μια δήλωση πίστης και συναίνεσης. Αντιγράφω από το βιβλίο ένα ενδεικτικό κομμάτι:

«Το μεσημέρι είχα ραντεβού με την Πελαγία, μια μοδιστρούλα ολάνθιστο περιβόλι. Είχαμε κανονίσει να την κοπανήσουμε και να πάμε για μπάνιο. Μου στέρησαν αυτή την αιωνιότητα, ένα όμορφο κορίτσι, θάλασσα άσε που πληγώθηκε γιατί θα νόμιζε πως δεν πήγα στο ραντεβού.
Και θέλαν και κουβέντα οι κουφάλες. Με μπάζουν στο γραφείο του διοικητή, με ήξερε από πιτσιρικά. Μου λέει : Ρε Σαλονικέ σε ξέρω από τόσο δα, στα χέρια μας μεγάλωσες. Είσαι καλό παιδί, δουλευτάρης όταν είσαι έξω βέβαια, σ’ αγαπάν οι γυναίκες, τι θέλεις και τραβιέσαι συνέχεια. Δεν κοιτάς και λίγο της ζωή σου, τη μάνα σου που δεν σε χάρηκε και τα τέτοια. Λέω ωραίοι είστε μη σας βασκάνω, εσείς είστε θεατές, δεν με τραβολογάτε εσείς ε; Δεν προσπαθείτε να με συντρίψετε σαν άνθρωπο…
-Εμείς, ορίστε, εγώ δε σου ζητώ να μου υπογράψεις καμία δήλωση, χαμογέλασέ μου απλώς και σου δίνω το λόγο της τιμής μου, παρουσία των κυρίων ότι θα πας αμέσως σπίτι σου χωρίς να σε πειράξει κανείς, απλώς χαμογέλασε…
Η εξουσία των νικητών, το εφιαλτικό κράτος, ζητούσε από μένα τον παρία, που χρόνια και χρόνια προσπάθησε να με εξοντώσει, «απλώς» να του χαμογελάσω…
Του λέω, κοίτα να δεις δεν μπορώ να κρατηθώ άλλο, θα χαμογελάσω από ευτυχία για την αχρήστευση της βίας, θα χαμογελάσω για τον αδερφό μου τον άνθρωπο, για σας θα μου ήταν πιο εύκολο ένα δάκρυ. Ελπίζω αφού μου το ζητάτε, να καταλαβαίνεται γιατί αρνούμαι να χαμογελάσω… Παρόν στην συζήτηση και ο Αρτέμης. Ήθελε κανα δυο μήνες να βγει στη σύνταξη και τον είχαν μόνιμο χαφιέ στα κρατητήρια. Όπως σου είπα, τον ήξερα από πιτσιρικάς, μια γειτονιά. Ποτέ δε βασάνισε άνθρωπο αντίθετα όπου μπορούσε και πέρναγε από το χέρι του βοηθούσε.
Τώρα λοιπόν ο Αρτέμης ακούει τον διοικητή του που μου ζητάει να χαμογελάσω απλώς και να με αφήσει να πάω σπίτι μου, και εντελώς αυθόρμητα από αγάπη για μένα, γυρίζει παρουσία όλων και λέει: “Χαμογέλα ρε μαλάκα, τι σου ζητάνε;”
Tον κοίταξα στα μάτια και του λέω, τίποτα, ρε Αρτέμη, απλώς, υπάρχει και το ζεϊμπέκικο. Το μάτι του είχε μια γυαλάδα…»

Έχοντας αυτά κατά νου το "Εμβολιάσου ρε, τι σου ζητάμε" αποκτά ίσως και το πραγματικό του νόημα άσχετα αν δεν ήταν αυτή η πρόθεση του αρθογράφου. Δεν πρόκειται στην ουσία του για μια φιλική προτροπή κάποιου κοινωνικά ευαίσθητου/υπεύθυνου αριστερού να ασκήσεις το προμηθεϊκό σου καθήκον και να σώσεις τον κόσμο. Πρόκειται για έναν έμμεσο καταναγκασμό και μια δήλωση πίστης και συναίνεσης στην εξουσία και τον νέο ολοκληρωτισμό. Κι έχουμε ήδη αρχίσει να βλέπουμε τι φασιστικές απόψεις εκδηλώνονται σε αυτό το πεδίο στους χώρους της δεξιάς: προνόμια για τους εμβολιασμένους, αποκλεισμοί, πρόστιμα και απολύσεις για τους μη -κοινωνικό απαρτχάιντ λέγεται ας μη κρυβόμαστε στα πρότυπα του Ισραήλ. Το ότι τέτοιες φράσεις και τέτοια οπισθοδρόμηση σε απολυταρχικές λογικές προέρχεται πλέον και από προοδευτικούς (με ή χωρίς εισαγωγικά) ανθρώπους αποτελεί ένα από τα πιο ανησυχητικά και ανατριχιαστικά φαινόμενα της εποχής μας.

Εμπνευσμένο από την ευπιστία στις αποφάσεις των ειδικών των παγκόσμιων οργανισμών (που πολλές φορές προσβάλουν ακόμα και την νοημοσύνη μας) και τον κανιβαλισμό κάθε αμφιβολίας ή αμφισβήτησης. Το θέμα του ήλιου μου είχε έρθει από την αρχή, αλλά το χρώμα αποτελεί ένας αστείο για τους (κρυφο)πασόκους "αριστερούς".

Ένα σκίτσο για την εσωτερίκευση της καταστολής Η ιδέα του μου ήρθε βλέποντας ανθρώπους να φοράνε μάσκα ακόμα και μέσα στο αυτοκίνητο τους, ανθρώπους να σηκώνουν την μάσκα αυτόματα όταν έπεφτε κάτω από τη μύτη (ακόμα και σε εξωτερικό χώρο), ανθρώπους να διστάζουν να πλησιάσουν άλλους ανθρώπους ή να ακουμπήσουν το οτιδήποτε, ανθρώπους να στέλνουν sms (ή να κάνουν χαρτί) ακόμα και για να πάνε τα σκουπίδια (και όχι μόνο εξαιτίας του προστίμου)... Αυτό που επίσης με ανησύχησε είναι ότι τέτοιες σχεδόν αυτοματοποιημένες κινήσεις έκανα κι εγώ.

Το σχέδιο δημοσιεύτηκε στην διαδικτυακή ομάδα του fb "Πενάκια εναντίον Γκλόμπς".

Μια εικόνα που ήθελα να την κάνω καιρο (χωρίς να με ικανοποιεί πλήρως το τελικό αποτέλεσμα). Έχει να κάνει με όλους αυτούς που θεωρούν λογικό να περιορίζουν τις ζωές των ανθρώπων επί τόσους μήνες και μετά να τους κατηγορούν ότι δεν υπακούν.

Το σχέδιο δημοσιεύτηκε στην διαδικτυακή ομάδα του fb "Πενάκια εναντίον Γκλόμπς".

Η εικόνα αυτή βασίζεται στον πίνακα του Pieter Bruegel "The blind leading the blind" (https://en.wikipedia.org/wiki/The_Blind_Leading_the_Blind?fbclid=IwAR0qjA7FuZdQEyucdYyB23rhM-ddcTwzdlHFwP3Brr4F5Vgw2Lj6q1FJSLQ) κι έχει να κάνει με τα θρησκευτικής φύσεως πιστεύω που έχουν αναπτυχθεί τον τελευταίο χρόνο με μεγάλο μέρος του πληθυσμού.

Το σχέδιο δημοσιεύτηκε στην διαδικτυακή ομάδα του fb "Πενάκια εναντίον Γκλόμπς".

Μετά τη δήλωση του πρωθυπουργού ότι οι δεσμοι με τις ηπα είναι πρωτίστως αξιακοί και σχολιάζοντας την αστυνομική καταστολή σε ελλάδα που προφανώς έχει σαν πρότυπο τις ηπα.

Το σχέδιο δημοσιεύτηκε στην διαδικτυακή ομάδα του fb "Πενάκια εναντίον Γκλόμπς".

Εκ νέου επεξεργασία και ένωση δυο παλιότερων μου σκίτσων (τα παραθέτω στην γκαλερί από κάτω). Το σχέδιο δημοσιεύτηκε στην διαδικτυακή ομάδα του fb "Πενάκια εναντίον Γκλόμπς".

Σελίδα 1 από 3

Κυκλοφορεί

Τα Θέλουμε Όλα

οι εκδόσεις των συναδέλφων, Νοέμβριος 2021

Καλοκαίρι 1969, Ιταλία. Ένα χρόνο μετά τον Μάη του '68, οι εργάτες της ΦΙΑΤ ξεκινούν ένα δυναμικό και αδιαμεσολάβητο απεργιακό αγώνα ενάντια στην πανίσχυρη εργοδοσία. Ο αγώνας τους αποτέλεσε την απαρχή μιας δεκαετίας εργατικών και φοιτητικών κινητοποιήσεων όπου πρωταγωνίστησε το κίνημα της Αυτονομίας και που χαρακτηρίστηκε από πολλούς ως η τελευταία έφοδος της εργατικής τάξης στον ουρανό. Τελευταία... ας ελπίσουμε μέχρι την επόμενη...

διαβάστε περισσότερα...

frontVogliamoTutti

become a patron button

2019 Κυριάκος Μαυρίδης
Free Joomla! templates by AgeThemes