Displaying items by tag: (ψευδο)κυβιστικό

Che

Το έργο αυτό αποτελεί ένα από τα πιο αγαπημένα μου οικειοποίησης. Συνδυάζει πολλά από αυτά που με απασχολούσαν στη ζωγραφική (οικειοποίηση, (ψευδο)κυβιστικό τοπίο, φιγούρες -ανδρείκελα, πορτρέτα).

Ο πίνακας από τον οποίο εμπνεύστηκα ονομάζεται The Entombment of Christ του Caravaggio (1602–1603). Είναι μια ιδέα που τη σκεφτόμουν καιρό -από τότε που είχα δει μια φωτογραφία του Che Guevara λίγα λεπτά αφότου δολοφονήθηκε. Είχα τότε εντυπωσιαστεί από την ομοιότητα του προσώπου του με αυτό του Χριστού του στον πίνακα του Caravaggio. Μετά από ένα ταξίδι στην Κούβα, την άνοιξη του 2008 οι ιδέες μου για το γενικότερο νόημα ξεκαθάρισαν και απλά έπρεπε να δημιουργήσω το έργο.

Πέρα από το πρόσωπο του Che άλλαξα όλο το πάνω μέρος του έργου (τους πέντε ανθρώπους και το background). Έντυσα με στρατιωτικά ρούχα τους δυο που κρατούν το πτώμα (ο ένας θυμίζει αμυδρά τον Fidel) ενώ πίσω τους τα υπόλοιπα τρία άτομα πήραν μια πιο γενική όψη (ανδρείκελα με πρόσωπα που θυμίζουν Picasso εως και Dali), αποκτώντας σταδιακά μια απο γεωμετική μορφή για να ταιριάξουν με το βάθος -ένα αφηρημένο τοπίο της Κούβας που αποδιαρθρώνεται γεωμετρικά σε τετράγωνα. Προσέθεσα ένα ισπανικό πλοίο (σαν αυτά που χρησιμοποίησε ο Κολόμβος όταν έφθασε στην Κούβα) και το Μνημείο της Επανάστασης με το άγαλμα του Χοσέ Μαρτίν έτοιμα να το αντιμετωπίσουν.

Το τοπίο αυτό βασίζεται σε μια φωτογραφία από φαβέλες στο Ρίο. Είναι στην ουσία το ίδιο θέμα με τον πίνακα Περιφράξεις (ίδια τοποθεσία αλλά διαφορετικές φωτογραφίες). Παρότι η (ψευδο)κυβιστική τεχνική με οδηγεί σε πολλές απλοποιήσεις, στον συγκεκριμένο πίνακα κράτησα ορισμένα παραστατικά στοιχεία, όπως τα παράθυρα, τα κάγκελα ή τους φράχτες. Ο εξωτερικός φράχτης που περιβάλλει όλη την εικόνα υπήρχε και στην αρχική φωτογραφία. 

 

Published in Τοπία

Ο πίνακας αυτός αποτελεί ένα φανταστικό εν πολλοίς τοπίο, επηρρεασμένο από εικόνες από φαβέλες (κάποιες από αυτές μπορείτε να τις δείτε στη gallery από κάτω).

Οι περιφράξεις, που αποτελούσαν ανέκαθεν ένα σημαντικότατο χαρακτηριστικό του καπιταλισμού και των εξουσιαστικών μορφών, σήμερα που η φτώχεια και οι ανισότητες γιγαντώνεται έχουν αρχίσει να παίρνουν τη μορφή όχι του αποκλεισμού των υποβαθμισμένων περιοχών από τον υπόλοιπο κόσμο, αλλά του "αποκλεισμού" των μικρών περιοχών όπου συγκεντρώνεται ο παγκόσμιος πλούτος από τον υπόλοιπο κόσμο (με φράχτες, εταιρίες security κι αστυνομίες /στρατους κ.ο.κ.)

Published in Τοπία

Ο πίνακας αυτός βασίστηκε σε μια φωτογραφία ενός γραφικού και τουριστικού χωριού -πόλης στην επαρχία του Salerno, στην Campania της Ιταλίας, που ονομάζεται Amalfi. (Μπορείτε να δείτε τη φωτογραφία της πολης στην γκαλερί κάτω). Η τεχνική που έχω χρησιμοποιήσει είναι όμοια με αυτή στα περισσότερα τοπία που έχω κάνει. Υπάρχει πιο πλούσια χρωματική γκάμα και με αυτήν την έννοια (αλλά και λόγω σύνθεσης) ο συγκεκριμένος πίνακας έχει πολλά κοινά με τον πίνακα Στέγες στην Κέρκυρα.

Published in Τοπία

Το έργο αυτό σχεδιάστηκε να συνοδεύει τον πρώτο πίνακα Αθήνα. Φτιαγμένο με την ίδια τεχνική με τα περισσότερα από τα υπόλοιπα τοπία εδώ, έχει μια πιο περιορισμένη χρωματική κλίμακα (κοντά στο γκρι) για να δημιουργηθεί μεγαλύτερη ένταση με την κόκκινη ρίγα στο κέντρο. Το χρώμα έχει περαστεί με πολλαπλές διαφανείς στρώσεις ως ένα σημείο και εκτεταμένη χρήση σπάτουλας μετά.

Έχω τις αμφιβολίες μου για το έργο αυτό γιατί κάπως νιώθω ότι στερείται βάθους (ίσως θα μπορούσε κάποιος να το χαρακτηρίσει επιφανειακό και έργο εντυπωσιασμού). Η αλήθεια είναι ότι βασίζεται σε ένα από τα πρώτα προσχέδια που έκανα για το έργο Αθήνα, και ήταν ένας πίνακας που ήθελα να ολοκληρώσω.

Το τελικό αποτέλεσμα ίσως δεν βγήκε τόσο δυνατό όσο το φανταζόμουνα.

Published in Τοπία

Πρόκειται για μια σχεδόν κυβιστική απεικόνιση της Αθήνας. Υπάρχουν δυο κύριες επιρροές πίσω από τη δημιουργία του έργου: ο κυβισμός φυσικά και η πολιτική κατάσταση στην πόλη και τη χώρα.

Παρόλο που το έργο παρουσιάζει αρκετές ομοιότητες με άλλα κυβιστικά έργα (χρωματική κλίμακα, γεωμετρικές φόρμες, γράμματα) διστάζω να το αποκαλέσω κυβιστικό αφού οι φόρμες εδώ δεν προσπαθούν να αποδώσουν μια τρισδιάστατη απεικόνιση κάποιων αντικειμένων (κτίρια) αλλά περισσότερο θυμίζουν τετράγωνα το ένα πάνω από το άλλο (όπως συμβαίνει σε μεγαλύτερο βαθμό και στα περισσότερα από τα τοπία που έχω κάνει).

Published in Τοπία

Το τοπίο αυτό έχει δημιουργηθεί με την ίδια περίπου τεχνική όπως και τα περισσότερα τοπία που έχω ζωγραφίσει -μια τεχνική σχεδόν κυβιστική ή ψευδοκυβιστική για να είμαστε πιο ακριβείς. Εδώ προσπαθώ περισσότερο να διατηρήσω τις κυβικές φόρμες απλοποιώντας όλα τα άλλα (χωρίς να παραμορφώνω τα χρώματα προς μια γκρίζα ή καφετιά απόχρωση) ενώ οι υπόλοιποι πίνακες λειτουργούν περισσότερο με εξαρθρωμένα τετράγωνα παρά με κύβους.

Το τοπίο προέρχεται από μια φωτογραφία από ψηλά της πόλης της Κέρκυρας που από την πρώτη στιγμή που την είδα με εντυπωσίασε η έντονη γεωμετρική δομή και φόρμα της. Επιπλέον ήθελα να δημιουργήσω μια εικόνα μεγάλων διαστάσεων (που θα λειτουργεί ελπίζω από απόσταση) χρησιμοποιώντας την τεχνική των τετραγώνων, με πολλές αποχρώσεις και χρώματα και ιδιαίτερη έμφαση στις στέγες της πόλης που αποτελούν και ένα από τα χαρακτηριστικά γνωρίσματα της.

Published in Τοπία

Ένας ακόμα ψευδοκυβιστικός πίνακας που αναπαριστά ένα φανταστικό νησί στο Αιγαίο και μια κόκκινη βάρκα να το πλησιάζει (με την ονομασία Ελπίδα). Ο πίνακας στην ουσία αποτελούσε μια αφορμή για μια σχετικά αφηρημένη -γεωμετρική σύνθεση αλλά επειδή αποτελούσε παραγγελία για μια φίλη προσέθεσα μετά ορισμένες λεπτομέρειες πιο ρεαλιστικές (το καράβι).

(ιδιωτική συλλογή)

Published in Τοπία

Μια ακόμα προσπάθεια να αποδώσω ένα αστικό τοπίο από κοντινή απόσταση με την ψευδοκυβιστική τεχνική. Εδώ έχω χρησιμοποίησει ένα από τα πολλά μικρά δρομάκια (τα λεγόμενα καντούνια) της παλιάς πόλης της Κέρκυρας, με τα παλιά (και πολλές φορές αφρόντιστα κι εγκαταλελειμένα) νεοκλασικά κτίρια.

(ιδιωτική συλλογή)

Published in Τοπία

Η οδός Αλεξάνδρας είναι μια από τις πολύ κεντρικές οδούς στην Κέρκυρα με ψηλά δέντρα και από τις δυο πλευρές του δρόμου και νεοκλασικά κτίρια. Χρησιμοποιήσα κι εδώ την ψευδοκυβιστική τεχνική προσπαθώντας να πετύχω μια πιο πλούσια χρωματική κλίμακα.

Αυτός ο πίνακας είναι μια προσπάθεια να αποδώσω ένα αστικό τοπίο με την ίδια τεχνική αλλά από πιο κοντινή απόσταση χωρίς να είμαι σίγουρος αν έχει πετύχει.

Published in Τοπία
Σελίδα 1 από 2

Κυκλοφορεί

Τα Θέλουμε Όλα

οι εκδόσεις των συναδέλφων, Νοέμβριος 2021

Καλοκαίρι 1969, Ιταλία. Ένα χρόνο μετά τον Μάη του '68, οι εργάτες της ΦΙΑΤ ξεκινούν ένα δυναμικό και αδιαμεσολάβητο απεργιακό αγώνα ενάντια στην πανίσχυρη εργοδοσία. Ο αγώνας τους αποτέλεσε την απαρχή μιας δεκαετίας εργατικών και φοιτητικών κινητοποιήσεων όπου πρωταγωνίστησε το κίνημα της Αυτονομίας και που χαρακτηρίστηκε από πολλούς ως η τελευταία έφοδος της εργατικής τάξης στον ουρανό. Τελευταία... ας ελπίσουμε μέχρι την επόμενη...

διαβάστε περισσότερα...

frontVogliamoTutti

become a patron button

2019 Κυριάκος Μαυρίδης
Free Joomla! templates by AgeThemes