Καλοκαίρι 1969, Ιταλία. Ένα χρόνο μετά τον Μάη του '68, οι εργάτες της ΦΙΑΤ ξεκινούν ένα δυναμικό και αδιαμεσολάβητο απεργιακό αγώνα ενάντια στην πανίσχυρη εργοδοσία. Ο αγώνας τους αποτέλεσε την απαρχή μιας δεκαετίας εργατικών και φοιτητικών κινητοποιήσεων όπου πρωταγωνίστησε το κίνημα της Αυτονομίας και που χαρακτηρίστηκε από πολλούς ως η τελευταία έφοδος της εργατικής τάξης στον ουρανό. Τελευταία... ας ελπίσουμε μέχρι την επόμενη...
Ένα σκίτσο για την εσωτερίκευση της καταστολής Η ιδέα του μου ήρθε βλέποντας ανθρώπους να φοράνε μάσκα ακόμα και μέσα στο αυτοκίνητο τους, ανθρώπους να σηκώνουν την μάσκα αυτόματα όταν έπεφτε κάτω από τη μύτη (ακόμα και σε εξωτερικό χώρο), ανθρώπους να διστάζουν να πλησιάσουν άλλους ανθρώπους ή να ακουμπήσουν το οτιδήποτε, ανθρώπους να στέλνουν sms (ή να κάνουν χαρτί) ακόμα και για να πάνε τα σκουπίδια (και όχι μόνο εξαιτίας του προστίμου)... Αυτό που επίσης με ανησύχησε είναι ότι τέτοιες σχεδόν αυτοματοποιημένες κινήσεις έκανα κι εγώ.
Το σχέδιο δημοσιεύτηκε στην διαδικτυακή ομάδα του fb "Πενάκια εναντίον Γκλόμπς".
