Displaying items by tag: κατασκευές

Αυτό είναι το πρώτο μου ολοκληρωμένο διόραμα. Αποτελεί μακέτα και προσχέδιο για μια πραγματική (ελπίζω) κατασκευή και η κλίμακα του είναι 1μ->5εκ. Τα υλικά κατασκευής του για το κτίριο και το έδαφος είναι χαρτόνι (κυρίως), πηλός, στόκος και κοσκινισμένο χώμα. Το γρασίδι έγινε με δυο τρόπους: Ο ένας ήταν με λεπτοκομμένο, βαμμένο σφουγγαράκι (το κίτρινο μέρος) και ο δεύτερος με βαμμένο (σε διάφορες αποχρώσεις) πριονίδι. Για τη στέγη χρησιμοποίησα το πράσινο μέρος από σφουγγαράκια (για να δώσω όγκο) και από πάνω κόλλησα το γρασίδι. Στην άκρη του διοράματος έχω φτιάξει μια κατασκευή που μοιάζει με πηγάδι το οποίο στην πραγματικότητα θα είναι κάτι σαν ξυλόσομπα, και από πάνω έχω τοποθετήσει τον ηλιακό φούρνο.
Οι κόλλες που χρησιμοποίησα ήταν PVA χειροτεχνίας και ζεστής σιλικόνης.
Μπορεί να δει κανείς την πορεία των εργασιών (αλλά και το εσωτερικό του χομπιτόσπιτου) στις φωτογραφίες της γκαλερί.

Προβλήματα
Το διόραμα έγινε σχεδόν με ελάχιστο κόστος (καθώς ο σκοπός του ήταν εξαρχής να αξιοποιηθεί σαν προσχέδιο για κάτι άλλο). Αυτό σημαίνει ότι χρησιμοποίησα όποια υλικά ήταν πιο εύκαιρα εκείνη τη στιγμή. Έτσι εκ των υστέρων, κρίνω ότι η επιλογή του χαρτονιού ήταν προβληματική καθώς χρησιμοποίησα κυρίως κομμάτια από χαρτόκουτα, τα οποία έχουν κενό στο πλάι (ανάμεσα στα φύλλα τους) κάτι που φαίνεται άσχημο.
Επίσης η στέγη δεν ακουμπάει καθόλου στο ένα κολλονάκι της πόρτας (έγινε λάθος αρχικός υπολογισμός).

 

Έχοντας ήδη επιδιορθώσει αρκετά από το αρχικό παιχνίδι Κάστρα και Πολιορκητές, ήθελα να δοκιμάσω και δικές μου κατασκευές. Αυτές λοιπόν είναι οι δυο πρώτες προσπάθειες, το κανόνι και το trebuchet. Τα υλικά ήταν ξυλάκια χειροτεχνίας (και ξυλάκια μπάρμπεκιου), λάστιχα, ακρυλικά χρώματα, κομμάτια ξύλου (για τις βάσεις). Το κανόνι αξιοποιεί ένα σύστημα διπλών ελατηρίων για την εκτόξευση, ενώ το trebuchet βάρη (χρησιμοποίησα βαράκια αλιείας).

Η ιδέα
Ο ηλιακός φούρνος είναι μια κατασκευή που ολοκληρώσαμε με ένα φίλο το καλοκαίρι του 2022. Η αρχική ιδέα προέκυψε μετά από ένα ντοκιμαντέρ για μια ομάδα ανθρώπων που προσπαθούν να ζήσουν αυτόνομα (off grid) στη Γαλλία και μετά από αρκετό ψάξιμο (υπάρχουν πολλοί τύποι ηλιακών φούρνων) καταλήξαμε στη συγκεκριμένη κατασκευή. Το βίντεο από το οποίο πήραμε την έμπνευση και ακολουθήσαμε τα βήματα είναι το εξής: https://www.youtube.com/watch?v=mzoL-Rjjg6A
 
Η κατασκευή
Ο εσωτερικός θάλαμος είναι διαστάσεων περίπου 80 x 30cm και η συνολική διάσταση είναι περίπου 1μ x 40cm. Τα ξύλα είναι κόντρα πλακέ και το γυαλί πυράντοχο. Η μόνωση είναι 5εκ και έχει γίνει με πετροβάμβακα. Το μαύρο χρώμα είναι τέμπερα.
Σε μεταγενέστερο στάδιο προστέθηκαν λάστιχα (φλάντζες) εσωτερικά, περιμετρικά του εσωτερικού θαλάμου για μεγαλύτερη μόνωση και ανακλαστικές μεταλλικές επιφάνειες στους κάθετους ξύλινους τοίχους, αφήνοντας μόνο τη βάση μαύρη.
 
Επιδόσεις –χρήση
Η θερμοκρασία μέσα στον θάλαμο ενός ηλιακού φούρνου εξαρτάται φυσικά από το πόσο εκτεθειμένος είναι στο ήλιο. Η απόδοση του μεγιστοποιείται αν κάποιος μπορεί να τον περιστρέφει κάθε τόσο ακολουθώντας τον ήλιο και φυσικά αν είναι τοποθετημένος σε σημείο με πάρα πολλές ώρες ηλιοφάνεια. Στη δική μου περίπτωση ο φούρνος εκτίθεται στον ήλιο μέχρι περίπου τις 15.00 με 15.30 (κάτι που ειδικά το καλοκαίρι μου στερεί αρκετές ώρες λειτουργίας). Επίσης δεν έχω καταφέρει (λόγω άλλων ασχολιών) να τον λειτουργήσω με συχνές περιστροφές. Έτσι η εναλλακτική είναι να τον έχω τοποθετημένο (τόσο τον ίδιο όσο και τον καθρέπτη) στο σημείο όπου πιάνει τις καλύτερες θερμοκρασίες το μεσημέρι (12.00 με 14.00).
Οι θερμοκρασίες αυτές λοιπόν είναι περίπου 120⁰C μέγιστο μέσα στο θάλαμο, που στο γυάλινο πυρέξ που μαγειρεύω μεταφράζεται σε 140 με 150⁰C (έχει αγγίξει κάποιες μέρες του καλοκαιριού και τους 160⁰C). Αυτή η θερμοκρασία (την οποία φτάνει ο φούρνος σιγά σιγά) διατηρείται από περίπου τις 11.30 μέχρι τις 15.00 και μετά αρχίζει να πέφτει με αργό ρυθμό, διατηρώντας μια θερμοκρασία περίπου 60 -70⁰C μέχρι και τις 18.00.
Ο ηλιακός φούρνος δεν έχει ακόμα χρησιμοποιηθεί σε καθημερινή βάση. Παρόλ’ αυτά έχει μαγειρέψει διάφορα φαγητά, από μπριάμ, ρεβίθια και γίγαντες μέχρι μπιφτέκια με πατάτες και κέικ. Επίσης έχει χρησιμοποιηθεί για την αποξήρανση χαρουπιών (για το χαρουπάλευρο) και σύκων (θέλει προσοχή γιατί μου άρπαξαν) αλλά και το ζέσταμα ήδη μαγειρεμένων φαγητών.
 
Προβλήματα –Επισημάνσεις
Η διαδικασία του μαγειρέματος γίνεται πολύ αργά. Συνήθως βάζω το φαγητό το πρωί και το βγάζω το απόγευμα. Επειδή το σημείο που τον έχω τοποθετήσει δεν είναι το βέλτιστο κάποια φαγητά που θέλουν πολύ χρόνο (ειδικά τα όσπρια) δεν προλαβαίνουν πάντα να μαλακώσουν τελείως.
Επίσης τα φαγητά χρειάζονται συνήθως ελάχιστο νερό γιατί τα υλικά βγάζουν αυτό που έχουν μέσα τους και αυτό δεν εξατμίζεται. Φυσικά αυτός είναι και ο λόγος που βγαίνουν ζουμερά και δεν καίγονται εύκολα, αλλά από την άλλη θέλει προσοχή στην προετοιμασία γιατί μπορεί το τελικό φαγητό να βγει σούπα.
Το βάρος του ηλιακού φούρνου είναι ένα θέμα. Λόγω του μεγάλου του μεγέθους αλλά και των υλικών (χοντρά ξύλα, γυαλιά) είναι δύσκολο να μετακινηθεί ή περιστραφεί. Επίσης είναι τέτοια η σχεδίαση του που πρέπει να ανασηκωθεί όλο το πάνω μέρος για να μπει /βγει το φαγητό, κάτι αρκετά δύσχρηστο.
Το μεγάλο μέγεθος ίσως δημιουργεί και ένα ακόμα πρόβλημα. Σε συνδυασμό με τη μη τακτική περιστροφή του δεν προλαβαίνει να ζεσταθεί ομοιόμορφα (στις γωνίες όταν πέφτει σκιά έχει άλλη θερμοκρασία από ότι στο κέντρο).
 
Προτάσεις –βελτιώσεις
Όπως ήδη ανέφερα, σε σχέση με το αρχικό σχέδιο ήδη έχω προσθέσει λάστιχα για καλύτερη μόνωση και ανακλαστικές μεταλλικές επιφάνειες για περισσότερο φως πάνω στο φαγητό. Άλλες σκέψεις που κάνω είναι φυσικά η τοποθέτηση του σε διαφορετικό σημείο όπου θα το βλέπει περισσότερο ο ήλιος και ίσως πάνω σε μια στρογγυλή κατασκευή όπου θα μπορεί να περιστραφεί πιο εύκολα. Θα ήθελα να δοκιμάσω να φτιάξω κάποια στιγμή στο μέλλον έναν ηλιακό ιχνηλάτη (solar tracker) που θα κάνει αυτόματα όλη αυτή τη διαδικασία (και τις ώρες που λείπω) αλλά ίσως το μεγάλο βάρος του φούρνου να το καθιστά δύσκολο. Τέλος μια άλλη ιδέα για να λύσω /αποφύγω την τακτική περιστροφή, πολύ πιο εύκολη που ίσως δοκιμάσω πρώτα, είναι να προσθέσω πλευρικούς καθρέπτες έτσι ώστε να κατευθύνω τον ήλιο προς τον θάλαμο ακόμα και τις ώρες (πολύ πρωί, απόγευμα) που δεν είναι ευθυγραμμισμένος με τον ηλιακό φούρνο.

Το Κάστρα και Πολιορκητές είναι ένα πολύ παλιό επιτραπέζιο παιχνίδι που ήταν πολύ δημοφιλές τις δεκαετίες του ‘80 και ’90. Οι δύο παίκτες έπαιρναν από ένα στρατό, έστηναν τα τείχη, τα φρούρια και τους στρατιώτες τους και μετά με διάφορες πολεμικές μηχανές εκτόξευαν οβίδες ο ένας στον άλλο προσπαθώντας να κάνουν τη μεγαλύτερη ζημιά στον αντίπαλο.
Το παιχνίδι παρόλο που διατηρεί τη δημοφιλία του (ειδικά σε ηλικίες άνω των τριάντα, σαράντα) έχει σταματήσει να κυκλοφορεί -τουλάχιστον στην Ελλάδα, αν και έχει βγει μια καινούρια έκδοση τον τελευταίο καιρό αρκετά όμως διαφοροποιημένη. Μπορεί κανείς να το βρει μεταχειρισμένο και συνήθως σε αρκετά τσιμπημένες τιμές.
Το δικό μας παιχνίδι (εμένα και του αδερφού μου) ήταν παρατημένο εδώ και πολλά χρόνια σε κάποια αποθήκη. Φέτος αποφάσισα να το επιδιορθώσω και να δω αν μπορεί να ξαναγίνει λειτουργικό.
Τα βασικά προβλήματα ήταν ότι έλειπαν ή είχαν σπάσει όλα τα κινητά μέρη στα περισσότερα όπλα (βαλλίστρες και καταπέλτες). Για την επιδιόρθωση χρησιμοποίησα ξυλάκια για μπάρμπεκιου (αυτά με τη ορθογώνια λαβή την άκρη), λάστιχα, μεταλλικούς συνδετήρες (που τους άνοιξα για να φτιάξω τους άξονες περιστροφής), μπογιές και ένα dremmel για τις μικροεργασίες (τρυπήματα, κοψίματα, τριψίματα).
Στα επόμενα σχέδια είναι να φτιάξω και δικές μου κατασκευές.

Το πειρατικό αυτό καράβι έχει φτιαχτεί από ένα πλαστικό μπουκάλι λαδιού (1lt). Με ένα κοπίδι έκοψα το σχήμα που επιθυμούσα (υπερυψωμένο στις δύο άκρες και πιο χαμηλό στο κεντρικό κατάστρωμα). Το κομμένο κομμάτι το αναποδογύρισα και το κόλλησα στο καράβι σαν βάση /κατάστρωμα. Μετά χρησιμοποίησα φελλούς και ξύλινα καλαμάκια για τα κατάρτια, το έβαψα με ακρυλικά χρώματα και για το τελείωμα έβαλα χρησιμοποιημένες χρωμοπαγίδες για τα πανιά και σχοινιά για τις σκάλες /σχοινιά του καραβιού.

Έφτιαξα αυτό το μικρό πλοίο χρησιμοποιώντας μια χάρτινη συσκευασία γάλατος και χρώματα. Το πίσω μέρος είχε κοπεί γιατί είχα προσαρμόσει έναν μηχανισμό για προπέλα (μπαταρία, μοτέρ και το μεταλλικό μέρος). Η κατασκευή είναι πολύ παλιά και δυστυχώς ο μηχανισμός κίνησης δεν έχει επιζήσει (ήδη από τις πρώτες φορές που το πλοίο μπήκε στην μπανιέρα είχε πάρει νερά).

Εύκολες κατασκευές με ρολά από χαρτόνι για να τις κάνει κανείς με το παιδί του. Τις περισσότερες τις έχω δει από ιστοσελίδες και βίντεο (υπάρχουν πάρα πολλές ιδέες, αρκεί κάποιος να έχει όρεξη να το ψάξει). Τα υλικά που χρησιμοποίησα είναι ρολά από χαρτί υγείας, χοντρά χρωματιστά χαρτόνια, ματάκια για χειροτεχνίες, χρώματα.
Τα μικρά αεροπλανάκια έχουν μέγεθος περίπου 5 με 7 εκ. Εδώ χρησιμοποίησα λεπτά ρολά χαρτονιού, τέμπερες, κόλλα σιλικόνης, ξύλα χειροτεχνίας, καπάκια μπουκαλιών και για το ελικοπτεράκι κάποια έξτρα υλικά (πλαστικό για την πίσω προπέλα, μια μεταλλική βάση για τον έλικα και ένα κομμάτι γυαλί για το μπροστινό μέρος).
Κατά καιρούς έχουμε φτιάξει κι άλλες κατασκευές με τα παιδιά αλλά δεν επέζησαν (μετακομίσεις και το πέρασμα του χρόνου).

Κυκλοφορεί

Τα Θέλουμε Όλα

οι εκδόσεις των συναδέλφων, Νοέμβριος 2021

Καλοκαίρι 1969, Ιταλία. Ένα χρόνο μετά τον Μάη του '68, οι εργάτες της ΦΙΑΤ ξεκινούν ένα δυναμικό και αδιαμεσολάβητο απεργιακό αγώνα ενάντια στην πανίσχυρη εργοδοσία. Ο αγώνας τους αποτέλεσε την απαρχή μιας δεκαετίας εργατικών και φοιτητικών κινητοποιήσεων όπου πρωταγωνίστησε το κίνημα της Αυτονομίας και που χαρακτηρίστηκε από πολλούς ως η τελευταία έφοδος της εργατικής τάξης στον ουρανό. Τελευταία... ας ελπίσουμε μέχρι την επόμενη...

διαβάστε περισσότερα...

frontVogliamoTutti

become a patron button

2019 Κυριάκος Μαυρίδης
Free Joomla! templates by AgeThemes