Καλοκαίρι 1969, Ιταλία. Ένα χρόνο μετά τον Μάη του '68, οι εργάτες της ΦΙΑΤ ξεκινούν ένα δυναμικό και αδιαμεσολάβητο απεργιακό αγώνα ενάντια στην πανίσχυρη εργοδοσία. Ο αγώνας τους αποτέλεσε την απαρχή μιας δεκαετίας εργατικών και φοιτητικών κινητοποιήσεων όπου πρωταγωνίστησε το κίνημα της Αυτονομίας και που χαρακτηρίστηκε από πολλούς ως η τελευταία έφοδος της εργατικής τάξης στον ουρανό. Τελευταία... ας ελπίσουμε μέχρι την επόμενη...
Στο έργο αυτό ήθελα να προεκτείνω την ψευδοκυβιστική τεχνική κάποιων από τα τοπία μου σε μια πιο αφηρημένη εκδοχή (γι'αυτό τον τοποθέτησα στο τμήμα με τους αφηρημένους πίνακες παρόλο που κομμάτια του τοπίου είναι εμφανή). Ο πίνακας που προέκυψε αποτελεί στην ουσία ένα συνδυασμό δυο πρότερων τοπίων που είχα κάνει της Σύρου. Βασίστηκα αρκετά πάνω σε ένα προσχέδιο που είχα ετοιμάσει στον υπολογιστή μετά από την ψηφιακή επεξεργασία των φωτογραφιών των δυο αρχικών πινάκων.
Η χρωματική κλίμακα είναι εξαιρετικά περιορισμένη: στην ουσία έχω χρησιμοποίησει μόνο τρία χρώματα (κόκκινο, άσπρο και μαύρο).
