Καλοκαίρι 1969, Ιταλία. Ένα χρόνο μετά τον Μάη του '68, οι εργάτες της ΦΙΑΤ ξεκινούν ένα δυναμικό και αδιαμεσολάβητο απεργιακό αγώνα ενάντια στην πανίσχυρη εργοδοσία. Ο αγώνας τους αποτέλεσε την απαρχή μιας δεκαετίας εργατικών και φοιτητικών κινητοποιήσεων όπου πρωταγωνίστησε το κίνημα της Αυτονομίας και που χαρακτηρίστηκε από πολλούς ως η τελευταία έφοδος της εργατικής τάξης στον ουρανό. Τελευταία... ας ελπίσουμε μέχρι την επόμενη...
Ίσως μια από τις παλιότερες ιστορίες που έχω γράψει (μαζί με το Coming Home), κι εδώ αρχικά ως ένα μικρό διήγημα (με μεγάλη επιρροή από Kafka) και πολύ πιο μετά σαν κόμικ. Ένα αγόρι έχοντας ένα συγκεκριμένο αίτημα μπαίνει σε ένα επίσημο κτίριο τη νύχτα αντιμετωπίζοντας μια αφόρητη γραφειοκρατία. Η φιγούρα του κοριτσιού στην τελευταία σελίδα αποτελεί ένα μικρό φόρο τιμής σε ένα από τα αγαπημένα μου κόμικ (το the Sandman, του Neil Geiman). Πρέπει να ομολογήσω ότι υπάρχει μια ισχυρή αντιθρησκευτική διάθεση που διέπει το όλο κόμικ αλλά ελπίζω να μην το βρουν ορισμένοι προσβλητικό.
Σε αυτό το κόμικ έγινε η πρώτη μου προσπάθεια να χρησιμοποιήσω το photoshop για χρώμα, υφές, κείμενα.
