Καλοκαίρι 1969, Ιταλία. Ένα χρόνο μετά τον Μάη του '68, οι εργάτες της ΦΙΑΤ ξεκινούν ένα δυναμικό και αδιαμεσολάβητο απεργιακό αγώνα ενάντια στην πανίσχυρη εργοδοσία. Ο αγώνας τους αποτέλεσε την απαρχή μιας δεκαετίας εργατικών και φοιτητικών κινητοποιήσεων όπου πρωταγωνίστησε το κίνημα της Αυτονομίας και που χαρακτηρίστηκε από πολλούς ως η τελευταία έφοδος της εργατικής τάξης στον ουρανό. Τελευταία... ας ελπίσουμε μέχρι την επόμενη...
Το τοπίο αυτό έχει δημιουργηθεί με την ίδια περίπου τεχνική όπως και τα περισσότερα τοπία που έχω ζωγραφίσει -μια τεχνική σχεδόν κυβιστική ή ψευδοκυβιστική για να είμαστε πιο ακριβείς. Εδώ προσπαθώ περισσότερο να διατηρήσω τις κυβικές φόρμες απλοποιώντας όλα τα άλλα (χωρίς να παραμορφώνω τα χρώματα προς μια γκρίζα ή καφετιά απόχρωση) ενώ οι υπόλοιποι πίνακες λειτουργούν περισσότερο με εξαρθρωμένα τετράγωνα παρά με κύβους.
Το τοπίο προέρχεται από μια φωτογραφία από ψηλά της πόλης της Κέρκυρας που από την πρώτη στιγμή που την είδα με εντυπωσίασε η έντονη γεωμετρική δομή και φόρμα της. Επιπλέον ήθελα να δημιουργήσω μια εικόνα μεγάλων διαστάσεων (που θα λειτουργεί ελπίζω από απόσταση) χρησιμοποιώντας την τεχνική των τετραγώνων, με πολλές αποχρώσεις και χρώματα και ιδιαίτερη έμφαση στις στέγες της πόλης που αποτελούν και ένα από τα χαρακτηριστικά γνωρίσματα της.
