Καλοκαίρι 1969, Ιταλία. Ένα χρόνο μετά τον Μάη του '68, οι εργάτες της ΦΙΑΤ ξεκινούν ένα δυναμικό και αδιαμεσολάβητο απεργιακό αγώνα ενάντια στην πανίσχυρη εργοδοσία. Ο αγώνας τους αποτέλεσε την απαρχή μιας δεκαετίας εργατικών και φοιτητικών κινητοποιήσεων όπου πρωταγωνίστησε το κίνημα της Αυτονομίας και που χαρακτηρίστηκε από πολλούς ως η τελευταία έφοδος της εργατικής τάξης στον ουρανό. Τελευταία... ας ελπίσουμε μέχρι την επόμενη...
Η επιδίωξη πίσω από αυτόν τον πίνακα ήταν να μοιάζει με μια σελίδα κόμικ. Δε συμπλήρωσα το κείμενο για να μπορεί ο καθένας να δημιουργήσει τη δική του ιστορία (επιλέγοντας εξάλλου την πορεία με την οποία θα δει τα διάφορα στοιχεία της εικόνας).
Ο πίνακας κάνει μια αναφορά σε όλους αυτούς τους πίνακες /φωτογραφίες με κοπέλες στο παράθυρο (κι ειδικότερα στον αντίστοιχο πίνακα του Νταλί -τόσο αναφορικά με το σχέδιο όσο και σε σχέση με τη χρωματική κλίμακα στους τοίχους κλπ). Επίσης, υπάρχει μια μικρή αναφορά στα κόμικ του Κόρτο Μαλτέζε (του H. Pratt) μέσα από το σχέδιο για τα σύννεφα αλλά και τη γενική ατμόσφαιρα του έργου.
(ιδιωτική συλλογή)
