Καλοκαίρι 1969, Ιταλία. Ένα χρόνο μετά τον Μάη του '68, οι εργάτες της ΦΙΑΤ ξεκινούν ένα δυναμικό και αδιαμεσολάβητο απεργιακό αγώνα ενάντια στην πανίσχυρη εργοδοσία. Ο αγώνας τους αποτέλεσε την απαρχή μιας δεκαετίας εργατικών και φοιτητικών κινητοποιήσεων όπου πρωταγωνίστησε το κίνημα της Αυτονομίας και που χαρακτηρίστηκε από πολλούς ως η τελευταία έφοδος της εργατικής τάξης στον ουρανό. Τελευταία... ας ελπίσουμε μέχρι την επόμενη...
Το έργο αυτό βασίζεται σε μεγάλο βαθμό σε ένα πρότερο αφηρημένο τοπίο μου, που ονομάζεται Το Χωριό. Στην ουσία έχει την ίδια (ή παρόμοια) δομή, αλλά διαφορετικά χρώματα και ζωγραφική προσέγγιση από μέρους μου. Ο πίνακας αποτελεί έναν ακόμα πειραματισμό μου για μια πιο αφηρημένη εκδοχή της ψευδοκυβιστικής τεχνικής που έχω εφαρμόσει στα περισσότερα τοπία μου (μαζί με έργα όπως Το Χωριό, ή το Σούρουπο)
