Καλοκαίρι 1969, Ιταλία. Ένα χρόνο μετά τον Μάη του '68, οι εργάτες της ΦΙΑΤ ξεκινούν ένα δυναμικό και αδιαμεσολάβητο απεργιακό αγώνα ενάντια στην πανίσχυρη εργοδοσία. Ο αγώνας τους αποτέλεσε την απαρχή μιας δεκαετίας εργατικών και φοιτητικών κινητοποιήσεων όπου πρωταγωνίστησε το κίνημα της Αυτονομίας και που χαρακτηρίστηκε από πολλούς ως η τελευταία έφοδος της εργατικής τάξης στον ουρανό. Τελευταία... ας ελπίσουμε μέχρι την επόμενη...
Η σύνθεση αυτή πραγματοποιήθηκε περίπου τον ίδιο καιρό με τους ασπρόμαυρους πίνακες των πρώτων εβδομάδων του 2016. Μοιράζεται πολλά μαζί τους όσον αφορά τη σύνθεση και τις φόρμες (ειδικά με τον πίνακα Εργοστάσιο) αλλά χρησιμοποιεί αντί για άσπρο και μαύρο, μια πολύχρωμη παλέτα κυρίως με ροζ (εξού και ο τίτλος), ώχρες και πράσινα.
