Ο θάνατος του William George Allum
Ο "θάνατος του William Geοrge Allum" είναι ένα κόμικ που σχεδιάσα πάνω σε μια ιστορία επηρρεασμένη από τα ποιήματα του Ν. Καββαδία (και πιο συγκεκριμένα το William George Allum και το Μαραμπού, αν και μπορούν να βρεθούν μικρές αναφορές και σε άλλα ποιήματα).Για όποιον θα ήθελε να διαβάσει τα... More detail
Ταξίδι στον αέρα
Το «Ταξίδι στον αέρα» είναι ένα κόμικ που βασίζεται σε ένα αρκετά παλιότερο διήγημα με τον ίδιο τίτλο. Το αρχικό κείμενο ήταν χωρισμένο σε δυο μέρη: το πρώτο μισό, όπου η αφήγηση γίνεται σε πρώτο πρόσωπο (για την ακρίβεια έχει τη μορφή εσωτερικού μονολόγου), και το δεύτερο, όπου με μια «ουδέτερη»... More detail
για μια ανάσα ελευθερίας
Το «για μια ανάσα ελευθερίας» άρχισε να γράφεται το φθινόπωρο του 2014, κατά την απεργία πείνας του Ν. Ρωμανού και συνεχίστηκε μέχρι περίπου ένα χρόνο μετά (αρχές Οκτώβρη 2015). Είναι προφανές ότι τόσο ο αγώνας του Ρωμανού, όσο κι η απεργία πείνας των κρατουμένων την άνοιξη του ‘15 έπαιξαν... More detail
Size
Είναι ένα animation όπου ένας νεαρός εξαναγκάζεται από έναν γιγάντιο άντρα να δουλεύει ολοένα και περισσότερο. Μέχρι που κάποια στιγμή αντιλαμβάνεται ότι κάτι δεν πάει καλά με τη διαφορά μεγέθους τους. Φεστιβάλ Το Size επιλέχθηκε και παρουσιάστηκε (ανάμεσα σε άλλα ψηφιακά έργα) στο Video Art... More detail
Κυνήγι
Ανάμεσα στις επιρροές (ή τα θέματα) πίσω από τον πίνακα σίγουρα θα πρέπει να αναφερθεί η δουλειά καλλιτεχνών όπως ο Ν. Εγγονόπουλος ή ο G. de Chirico, αλλά και το έργο Garden of Earthly Delights του Hieronymus Bosch (από τον οποίο προέρχεται με κάποιες αλλαγές το πάνω μέρος του πίνακα). Επίσης το... More detail
Revolution Blues
Ο συγκεκριμένος πίνακας σχεδιάστηκε την ίδια περίπου περίοδο με τον πίνακα Κυνήγι, με τον οποίο μοιράζεται κάποιες παρόμοιες προβληματικές και σύμβολα. Από τις επιρροές πίσω από τον πίνακα αναμφίβολα η σπουδαιότερη και πιο εμφανής είναι αυτή του Ν.... More detail
Sebastian
Το έργο αυτό αποτελείται από δυο πίνακες. Ο πρώτος στα αριστερά είναι βασισμένος στον πίνακα St. Sebastian (1480) του Andrea Mantegna ενώ ο δεύτερος σε μια όψη της πόλης της Γάζας. Στον πρώτο πίνακα η ανθρώπινη μορφή του αγίου έχει αντικατασταθεί με ένα ανδρείκελο, ενώ πίσω στο βάθος υπάρχει μια... More detail
Umberto Eco
Μια προσπάθεια για τη δημιουργία καρικατούρας του Ιταλού συγγραφέα Umberto Eco. Στην γκαλερί παρακάτω περιλαμβάνονται ένα ρεαλιστικό σχέδιο (σε νεότερη ηλικία), μικρά, γρήγορα προσχέδια-δοκιμές, πιο δουλεμένες προσπάθειες και η τελική εικόνα.  Η τελική εικόνα δημοσιεύτηκε σε υψηλή ανάλυση... More detail
3. Αυτονομία
To ΑΥΤΟΝΟΜΙΑ αποτελεί το τρίτο κεφάλαιο από το κόμικ Τα θέλουμε όλα που βασίζεται στο ομώνυμο βιβλίο του Νάννι Μπαλεστρίνι.  Στο κεφάλαιο αυτό αρχικά βλέπουμε συνοπτικά πως έφθασε η κατάσταση σε εκείνη την Πέμπτη 29 του Μάη (την οποία αφηγείται το προηγούμενο κεφάλαιο, Ο Αγώνας. Έπειτα... More detail
Το τραγούδι του καβαλάρη
Το κόμικ αυτό είναι μια προσπάθεια μετάφρασης και ερμηνείας ενός ποιήματος του Federico Garcia Lorca που ονομάζεται Canción del jinete (Το τραγούδι του καβαλάρη). Το ποίημα έχει ως εξής: Córdoba. Lejana y sola. Jaca negra, luna grande, y aceitunas en mi alforja. Aunque sepa los... More detail
Aλτάι (έγχρωμο)
Αυτή είναι μια σειρά από έγχρωμες εικονογραφήσεις για το βιβλίο Altai από τη συλλογικότητα Wu Ming. Οι εικόνες αυτές βασίστηκαν σε σχέδια που είχα κάνει κάποια χρόνια παλιότερα (και τα οποία μπορείτε να δείτε εδώ, μαζί με πληροφορίες για τα ίδια αλλά και για το βιβλίο). Υπάρχουν δύο εκδοχές... More detail
The Slave Ship
Το έργο αυτό είναι αντίγραφο του πίνακα The Slave Ship, του J.W. Turner (1840) (μπορείτε να διαβάσετε περισσότερα για τον πίνακα εδώ). Καθώς δεν έχω δει τον πίνακα από κοντά, βασίστηκα σε φωτογραφίες του που βρήκα στον διαδίκτυο. Δυστυχώς εκτός από το ότι οι περισσότερες είναι σε σχετικά... More detail
Van Gogh Αντίγραφα
Αντίγραφα έργων του Vincent van Gogh. Οι πίνακες είναι οι La méridienne, επίσης γνωστός ως La sieste, d'aprés Millet από Δεκ. 1889 ως Ιαν. 1890, (http://www.flickr.com/photos/wallyg/1389660699/), Wheat Field with Cypresses (1889)... More detail
Άνω Σύρος
Κι εδώ χρησιμοποιώ μια σχεδόν αφηρημένη (όσον αφορά τα χρώματα τουλάχιστον) τεχνική που θα μπορούσε να την αποκαλέσει κανείς ψευδοκυβιστική. Το θέμα προέρχεται από την κοινότητα της Άνω Σύρου, στο νησί της Σύρου, που παρουσιάζει μια έντονη γεωμετρική όψη. Η απόδοση απέχει πολύ από μια ρεαλιστική... More detail
Η Έλλη και το τέρας
Οι εικόνες αυτές παραχωρήθηκαν για την εικονογράφηση ενός παιδικού βιβλίου του Γιώργου Γουζούνη (με τον τίτλο "H Έλλη και το πρόβλημα του τέρατος") που δημοσιεύθηκε στην Αυστραλία, από την Ελληνική Κοινότητα. Ένα μικρό περίγραμμα της ιστορίας: Η Έλλη επιστρέφει απο το σχολείο και βλέπει ένα μικρό... More detail
Ας περιγράψουμε
Το κόμικ αυτό αποτελεί μια προσπάθεια εικονογράφησης ενός διάσημου ποιήματος της Gertrude Stein με τον τίτλο Let Us Describe. Αποτελεί ένα από τα πιο περιγραφικά και "βατά" της κείμενα (αν και τελειώνει κάπως ανορθόδοξα -αρκετά πιο κοντά στο συνηθισμένο της τρόπο γραφής). Το ποίημα (στα αγγλικά)... More detail
Σπουδή
Ο πίνακας αυτός αποτελεί μια αφηρημένη σπουδή πάνω σε φόρμες που δημιουργήθηκαν με το στάξιμο ρευστής μπογιάς (σε διάφορες αποχρώσεις) και διάφανα στρώματα αποχρώσεων του μπλε, γκρι και πράσινου. Στο τέλος προστέθηκαν κάποια σημεία με χρυσό. Ανάμεσα στις επιρροές πίσω απο το έργο (είτε συνειδητές... More detail
Italo Calvino
Μια προσπάθεια για τη δημιουργία καρικατούρας του συγγραφέα Italo Calvino. Στην γκαλερί παρακάτω περιλαμβάνονται ένα ρεαλιστικό σχέδιο, μικρά, γρήγορα προσχέδια-δοκιμές (η αλήθεια είναι πως δυσκολεύτηκα να φθάσω σε ένα ικανοποιητικό σημείο), πιο δουλεμένες προσπάθειες και η τελική εικόνα. Η... More detail
prev
next

front banner leonardo 1

 " Άρχοντα μου,

μου ζητάς τα σχέδια ως φίλος

αλλά θα τα χρησιμοποιήσεις

ως βασιλιάς"

από το κόμικ "Λεονάρντο: Το όνειρο και ο εφιάλτης" (προσωρινός τίτλος)

  • 1. Ο Βορράς

    Ο Βορράς αποτελεί το πρώτο κεφάλαιο από το κόμικ Τα θέλουμε όλα που βασίζεται στο ομώνυμο βιβλίο του Νάννι Μπαλεστρίνι. Το κόμικ δεν ακολουθεί κατά γράμμα το βιβλίο: Εδώ το κεφάλαιο Βορράς δεν αντιστοιχεί στο ομώνυμο κεφάλαιο του βιβλίου, αλλά αποτελεί μια σύνοψη των κεφαλαίων Ο Νότος και Ο Βορράς... More detail
    1. Ο Βορράς
  • 2. Ο Αγώνας

    Ο Αγώνας αποτελεί το δεύτερο κεφάλαιο από το κόμικ Τα θέλουμε όλα που βασίζεται στο ομώνυμο βιβλίο του Νάννι Μπαλεστρίνι (το πρώτο κεφάλαιο, ο Βορράς, μπορείτε να το δείτε εδώ).  Στο κεφάλαιο αυτό παρακολουθούμε τις πρώτες μέρες του ήρωα στην ΦΙΑΤ, την έντονη σχέση του με την ιεραρχία... More detail
    2. Ο Αγώνας
  • 3. Αυτονομία

    To ΑΥΤΟΝΟΜΙΑ αποτελεί το τρίτο κεφάλαιο από το κόμικ Τα θέλουμε όλα που βασίζεται στο ομώνυμο βιβλίο του Νάννι Μπαλεστρίνι.  Στο κεφάλαιο αυτό αρχικά βλέπουμε συνοπτικά πως έφθασε η κατάσταση σε εκείνη την Πέμπτη 29 του Μάη (την οποία αφηγείται το προηγούμενο κεφάλαιο, Ο Αγώνας. Έπειτα... More detail
    3. Αυτονομία
  • 4. Η συνέλευση

    Το Η ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ αποτελεί το τέταρτο και προτελευταίο κεφάλαιο του κόμικ Τα Θέλουμε Όλα που βασίζεται στο ομώνυμο βιβλίο του Νάννι Μπαλεστρίνι. Στο κεφάλαιο αυτό βλέπουμε τη συνέλευση (assemblea) εργαζομένων και φοιτητών στο πανεπιστήμιο το σαββατοκύριακο αλλά και συνοπτικά τις επόμενες μέρες... More detail
    4. Η συνέλευση
  • 5. Η Εξέγερση

    Το Η ΕΞΕΓΕΡΣΗ αποτελεί το πέμπτο και τελευταίο κεφάλαιο (χωρίς τα πρόλογος και επίλογος) του κόμικ Τα Θέλουμε Όλα που βασίζεται στο ομώνυμο βιβλίο του Νάννι Μπαλεστρίνι. Το κεφάλαιο αυτό όπως και στο βιβλίο παρακολουθεί τα γεγονότα στο Τορίνο στις 3 Ιουλίου του 69 σε αυτό που έγινε γνωστό ως η... More detail
    5. Η Εξέγερση
  • Επίλογος

    Ένας 7σέλιδος επίλογος του κόμικ Τα Θέλουμε Όλα, βασισμένου στο ομώνυμο βιβλίο του Ν. Μπαλεστρίνι. Στον επίλογο αυτό γίνεται μια συνοπτική παρουσίαση του τι ακολούθησε τα γεγονότα που περιγράφονται στο κόμικ, την αρχή και το τέλος του κινήματος της Αυτονομίας στην... More detail
    Επίλογος
  • Η ιστορία του Αλμπέρ (πρόλογος)

    Η μικρή αυτή ιστορία προέρχεται από το βιβλίο "Ο εγκατεστημένος", του Linhart Robert (εκδόσεις ΛΕΣΧΗ ΚΑΤΑΣΚΟΠΩΝ 21ου ΑΙΩΝΑ). Για την ακρίβεια πρόκειται για την ένωση δυο ιστοριών του βιβλίου (που αφορούν δυο ξεχωριστά άτομα). Επειδή περιγράφουν κατά τη γνώμη μου με πολύ γλαφυρό (αλλά και... More detail
    Η ιστορία του Αλμπέρ (πρόλογος)

Displaying items by tag: ακρυλικά

Τρία νέα αντίγραφα πινάκων του Vincent van Gogh. Το πρώτο είναι του πίνακα Starry Night (https://en.wikipedia.org/wiki/The_Starry_Night) κι έχει γίνει με ακρυλικά σε χαρτί (50 x 70 cm). Το δεύτερο είναι ενός από τους Sunflowers πίνακες (Still Life - Vase with Twelve Sunflowers) κι έχει γίνει με υδατοδιαλυτά παστέλ σε καμβά (μπλοκ, περ. 30 x 40 cm). Το τρίτο αντίγραφο, τέλος, του πίνακα Cafe Terrace at Night έχει γίνει κι αυτό με παστέλ σε καμβά (μπλοκ, περ. 30 x 40 cm).

(ιδιωτική συλλογή)

Ένα αντίγραφο του πίνακα του Chagall, με το όνομα The Equestrian, 1931.

(ιδιωτική συλλογή)

Ένα ακόμα αντίγραφο ενός πίνακα του Ν. Εγγονόπουλου με τον τίτλο "Εμφύλιος Πόλεμος".

Περισσότερα για τον Νίκο Εγγονόπουλο μπορείτε να δείτε εδώ: http://www.engonopoulos.gr/_homeEL/

Ένα αντίγραφο του πίνακα του ζωγράφου Νίκου Εγγονόπουλου με τον τίτλο "Αργώ".

(Η μόνη ηθελημένη αλλαγή σε σχέση με τον αρχικό πίνακα είναι η αντικατάσταση της λέξης Αργώ στην δεξιά πλευρά της βάρκας με τη λέξη Σπεύδω).

Περισσότερα για τον Νίκο Εγγονόπουλο μπορείτε να δείτε εδώ: http://www.engonopoulos.gr/_homeEL/

Αντίγραφα από έργα που παρουσιάζονται στην ταινία The Mystery of Picasso

(Ιδιωτική συλλογή)

Σχετικά με την ταινία: Music by Georges Auric, who also scored Cocteau’s movies. Shot by Claude Renoir, who also shot a handful of his uncle Jean’s films and also Barbarella. Director Clouzot made this between a mystery thriller and a spy parody.

A nice companion movie to La Belle noiseuse, another one where we actually watch a painting being created in real time. The movie introduces Picasso, then cuts to a full shot of a transparent canvas, Picasso’s brush (or pen, whatever) on one side, the camera on the other, so there are a few over-the-shoulder shots but mostly we’re seeing (a mirror image of) the canvas with the painting magically appearing upon it. There are edits and time-lapse too – areas of wet paint dry in an instant, whole areas of color or pattern suddenly appear. Sometimes we’re clearly watching a painting from start to finish in real time, and sometimes they’ll tell us in voiceover how long it actually took.

There’s no narration – rather what little verbal information we learn is in the form of (obviously staged) conversations between artist and camera crew. My favorite bit is when Picasso asks for a very large canvas and suddenly the movie goes into Cinemascope ratio (‘scope was less than three years old, so still a cool novelty).

It’s a suspense/art film as you watch the work in progress and try to wonder what PP is planning, where the painting is heading (even he doesn’t seem to know half the time), and when it’s “done”. The wonder of this film is that the paintings exist through time – most of them look great when complete, but the process and intermediate steps are just as great… you’re not just waiting for good art to appear at an unknown end point, you’re watching it all along. The filmmakers keep it short (<80 minutes), the music styles vary greatly between paintings, and there are some bursts of crew participation, like the time they pressure PP to finish a painting before their reel of film runs out.

(Info by http://deeperintomovies.net/)

Δύο αντίγραφα του πίνακα Young Girl Reading, περ.1770 του Jean-Honoré Fragonard (http://www.nga.gov/collection/gallery/gg55/gg55-46303.html). Και τα δυο αντίγραφα έχουν γίνει με ακρυλικά, το πρώτο σε χαρτί, και το άλλο με την πιο ελεύθερη κάπως πινελιά) σε καμβά.

Και τα δυο έργα ανήκουν σε ιδιωτικές συλλογές.

Τα έργα αυτά οικειοποίησης βασίζονται σε συνθέσεις του Piet Mondrian και τρία έργα του Francisco Goya: Saturn devouring his son (έχω χρησιμοποιήσει τον πίνακα αυτόν ξανά στις πολιτικές γελοιογραφίες μου), Colossus και το 3rd of May. Η αρχική ιδέα κατέληξε σε δυο πίνακες αφού δεν ήμουν ακριβώς σίγουρος στην αρχή ποια δομή με εξυπηρετούσε περισσότερο.

Πρέπει να ομολογήσω ότι ήμουν διστακτικός στην αρχή για τους συγκεκριμένους πίνακες λόγω της πλήρης παραμόρφωσης της θεωρίας του Mondrian (το πράσινο αντί του βασικού κίτρινου ή το παραστατικό σχέδιο με τους πίνακες του Goya). Σαν μια εξήγηση για το πράσινο χρώμα είναι ότι ήθελα να χρησιμοποιήσω τα χρώματα της παλαιστινιακής σημαίας.

Για τον πρώτο από τους δύο αυτούς πίνακες κυρίως μια άλλη έμπνευση ήταν η ομοιότητα των μαύρων γραμμών του Mondrian με τα κάγκελα κλουβιών. Ήθελα να χρησιμοποιήσω τρεις πίνακες -δυο με παρόμοιο νόημα (καταπίεση, τυρρανία, ο γίγαντας κατά του απλού κόσμου)- κι ένας (στο κόκκινο) σα σύμβολο αντίστασης. Όμως δε θα κρύψω ότι με γοήτευσε κι η ιδέα ότι μέσα σε αυτό το "μοντέρνο κλουβί" (βασισμένο σε ένα μοντέρνο πίνακα) φυλακίζονται τρία πιο παραδοσιακά έργα ζωγραφικής και οι διάφορες ιδέες που προκύπτουν από αυτόν τον συνδυασμό.

Τρία αντίγραφα του πίνακα Tree of Life,του Gustav Klimt (http://www.oil-painting-shop.com). Οι διαφορές μεταξύ τους έχουν να κάνουν κυρίως με τα χρώματα και τη γενική απόχρωση του έργου.

Όλα τα έργα ανήκουν σε ιδιωτικές συλλογές (φίλους).

 

Che

Το έργο αυτό αποτελεί ένα από τα πιο αγαπημένα μου οικειοποίησης. Συνδυάζει πολλά από αυτά που με απασχολούσαν στη ζωγραφική (οικειοποίηση, (ψευδο)κυβιστικό τοπίο, φιγούρες -ανδρείκελα, πορτρέτα).

Ο πίνακας από τον οποίο εμπνεύστηκα ονομάζεται The Entombment of Christ του Caravaggio (1602–1603). Είναι μια ιδέα που τη σκεφτόμουν καιρό -από τότε που είχα δει μια φωτογραφία του Che Guevara λίγα λεπτά αφότου δολοφονήθηκε. Είχα τότε εντυπωσιαστεί από την ομοιότητα του προσώπου του με αυτό του Χριστού του στον πίνακα του Caravaggio. Μετά από ένα ταξίδι στην Κούβα, την άνοιξη του 2008 οι ιδέες μου για το γενικότερο νόημα ξεκαθάρισαν και απλά έπρεπε να δημιουργήσω το έργο.

Πέρα από το πρόσωπο του Che άλλαξα όλο το πάνω μέρος του έργου (τους πέντε ανθρώπους και το background). Έντυσα με στρατιωτικά ρούχα τους δυο που κρατούν το πτώμα (ο ένας θυμίζει αμυδρά τον Fidel) ενώ πίσω τους τα υπόλοιπα τρία άτομα πήραν μια πιο γενική όψη (ανδρείκελα με πρόσωπα που θυμίζουν Picasso εως και Dali), αποκτώντας σταδιακά μια απο γεωμετική μορφή για να ταιριάξουν με το βάθος -ένα αφηρημένο τοπίο της Κούβας που αποδιαρθρώνεται γεωμετρικά σε τετράγωνα. Προσέθεσα ένα ισπανικό πλοίο (σαν αυτά που χρησιμοποίησε ο Κολόμβος όταν έφθασε στην Κούβα) και το Μνημείο της Επανάστασης με το άγαλμα του Χοσέ Μαρτίν έτοιμα να το αντιμετωπίσουν.

Παλιότερες σπουδές πάνω σε αφηρημένες συνθέσεις. Με σειρά εμφάνισης: 

Στόχος

Η κύρια έμπνευση πίσω από αυτόν τον πίνακα ήταν η δολοφονία ενός 15χρονου μαθητή (του Αλέξη Γρηγορόπουλου) από έναν ειδικό φρουρό στην Αθήνα το Δεκέμβρη του 2008, μια δολοφονία που ξεκίνησε έναν τεράστιο όγκο διαδηλώσεων ενάντια στην αστυνομική βία. Ο πίνακας συμμετείχε στο React Festival το 2009 στη Σύρο.

Άτιτλο (μαύρο)

 Μια πολύ απλή εικόνα (με σχεδόν χαρακτήρα σπουδής και δοκιμών) που επεδίωκε με τη περιορισμένη χρωματική κλίμακα (μαύρο, κόκκινο, ασημί) να αποκτήσει ένα πιο "συμβολικό" χαρακτήρα. Ο πίνακας συμμετείχε στο React Festival στη Σύρο.

Άτιτλο (μπλε)

 Πρόκειται για ακόμη μία δοκιμή, παρεμφερή με την παραπάνω σύνθεση. Η αρχική μου πρόθεση ήταν να δημιουργήσω έναν γεωμετρικό πίνακα παρόμοιο με τη Σύνθεση με τα ιπτάμενα τετράγωνα πιο πάνω, μόνο που θα χρησιμοποιούσα ψυχρά αντί για θερμά χρώματα και αποκόμματα εφημερίδων στη θέση των τετραγώνων. Τελείωσα την εικόνα με μια κάπως εξπρεσιονιστική /χειρονομιακή χρήση του κόκκινου.

Άτιτλο (La revolution)

 Κι εδώ μπορεί κάποιος να βρει την ίδια ενασχόληση, το ίδιο ενδιαφέρον με τις λέξεις και το νόημα του (σε μια πιο ενστικτώδη, αυθόρμητη γραφή και αποτέλεσμα). Ο πίνακας αποτελεί φυσικά μέρος δοκιμών.

Σταυρός

Το παλιότερο έργο εδώ το οποίο είναι κατεστραμμένο και το μόνο που έχει μείνει είναι η φωτογραφία. Το μέγεθος του ήταν σχετικά μεγάλο (1.5x1m) και είχε δημιουργηθεί με πλαστικό χρώμα και κολλάζ από εφημερίδες σε χαρτόνι.

Οία (Σαντορίνη)

 Μια αφηρημένη αναπαράσταση του ηλιοβασιλέματος στην Οία στην Σαντορίνη. Ο πίνακας ανήκει σε ιδιωτική συλλογή.

Κυκλοφορεί

Τα Θέλουμε Όλα

οι εκδόσεις των συναδέλφων, Νοέμβριος 2021

Καλοκαίρι 1969, Ιταλία. Ένα χρόνο μετά τον Μάη του '68, οι εργάτες της ΦΙΑΤ ξεκινούν ένα δυναμικό και αδιαμεσολάβητο απεργιακό αγώνα ενάντια στην πανίσχυρη εργοδοσία. Ο αγώνας τους αποτέλεσε την απαρχή μιας δεκαετίας εργατικών και φοιτητικών κινητοποιήσεων όπου πρωταγωνίστησε το κίνημα της Αυτονομίας και που χαρακτηρίστηκε από πολλούς ως η τελευταία έφοδος της εργατικής τάξης στον ουρανό. Τελευταία... ας ελπίσουμε μέχρι την επόμενη...

διαβάστε περισσότερα...

frontVogliamoTutti

become a patron button

2019 Κυριάκος Μαυρίδης
Free Joomla! templates by AgeThemes