έγχρωμο

Long Covid

Το σκίτσο δημοσιεύτηκε συνοδευόμενο με το παρακάτω κείμενο:

Σιγά σιγά έρχεται ο Σεπτέμβρης, οι ειδικοί πιάνουν στασίδι, νέες επικίνδυνες μεταλλάξεις, επικαιροποίηση των εμβολίων (ξανά και ξανά μεχρί να τελειώσει το στοκ), "ο long covid θερίζει" (αλλά αυτό δεν μειώνει σε τίποτα την αποτελεσματικότητα των εμβολίων), φυσικά παρενέργειες δεν υπάρχουν και άλλωστε πρέπει να αρχίσουμε να προετοιμαζόμαστε για την επόμενη πανδημία (εν μέσω μάλιστα κλιματικής κρίσης!)... Ένα μικρό σκιτσάκι σε μια παλιότερη ιδέα (που νόμιζα ότι δεν είναι πια επίκαιρη).

Published in Μικρά Σχόλια

Τρομοκρατήσου ρε

Κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού πολλές περιοχές χτυπήθηκαν από έντονα καιρικά φαινόμενα ή καταστροφές (καύσωνες, πυρκαγιές, πλημμύρες). Οι κυβερνήσεις και τα ΜΜΕ έχουν βρει τον ένοχο: κλιματική κρίση. Πεδίο νέας κερδοφορίας για το κεφάλαιο και φυσικά απόκρυψη των κρατικών ευθυνών της διάλυσης όλων των υποδομών και υποστελέχωσης αρμόδιων υπηρεσιών στο βωμό του κέρδους και του καπιταλισμού /νεοφιλελευθερισμού.Και όπως πριν τρία χρόνια με τον κόβιντ, βλέπουμε το γνωστό σενάριο: ακραία τρομοκρατικά σενάρια, παρέλαση ειδικών που λένε τις πιο απίστευτες ανοησίες, επιβολή νέων τεχνολογιών ως λύσεις χωρίς κανένα έλεγχο υπό το καθεστώς επείγουσας ανάγκης, αφορισμός (το λιγότερο) κάθε αντιθετης άποψης (ως ψεκασμένη, ακροδεξιάς κλπ), επίκληση στην ατομική ευθύνη και κοινωνική ευαισθησία ...

Το σκίτσο αποτελεί άμεση αναφορά στο παλιότερο σκίτσο Επιχείρηση Ελευθερία.

Published in Μικρά Σχόλια

Δικτατορία του Καλού

Το σκίτσο δημοσιεύτηκε συνοδευόμενο με το παρακάτω κείμενο:

Είναι μια πορεία που έχει ξεκινήσει εδώ και πολύ καιρό. Κορυφώθηκε λόγω κόβιντ (εφόσον φθάσαμε και στο τεχνολογικό επίπεδο να μπορούν να υλοποιηθούν τα περισσότερα από αυτά) και το χειρότερο: κάμφθηκαν πολλές αντιστάσεις και μεγάλο μέρος του κόσμου δείχνει να του αρέσει (ή να μην έχει πρόβλημα) με όλο αυτό τον έλεγχο και προστασία (για το "καλό μας")

Published in Μικρά Σχόλια

The speed of science

Για τους περισσότερους η εποχή κόβιντ μοιάζει να πέρασε ανεπιστρεπτί. Φυσικά αυτό ισχύει για τον απλούστατο λόγο του ότι δεν βομβαρδιζόμαστε με καθημερινή τρομοκρατία και καταμέτρηση νεκρών. Όπως και να'χει φαίνεται ότι τώρα οι προτεραιότητες για τα περισσότερα κράτη είναι άλλες, οπότε η κόβιντ υστερία μπορεί να μπει στο περιθώριο.
Όμως το να πούμε ότι όλα καλά, όλα πέρασαν, επιστροφή στην κανονική ζωή είναι ένα λάθος ασυγχώρητο. Και αυτό γιατί οι αλλαγές που έγιναν τα προηγούμενα τρία χρόνια, αυτά που στην πραγματικότητα χάσαμε ήταν πάρα πολλά και θα τα βρούμε μπροστά μας. Ειδικά στο χώρο της υγείας (για να μη φύγω και από το περιεχόμενο του σκίτσου -και είμαι σίγουρος ότι θα μου έχουν διαφύγει αρκετά):

Καταργήθηκε η δυνατότητα επιστημονικού διαλόγου. Είτε με λογοκρισία (στα ΜΜΕ και στα σόσιαλ μίντια), είτε με διαπόμπευση, είτε με διαγραφές από ιατρικούς συλλόγους, είτε με διακοπές χρηματοδότησης, είτε με αναστολές εργασίας, όποιος επιστήμονας διαφωνούσε με την επίσημη αφήγηση βρέθηκε στο περιθώριο.
Πραγματοποιήθηκε μια αδιανόητου μεγέθους χάλκευση των επιστημονικών δεδομένων. Ότιδήποτε δε συμφωνούσε με την επίσημη αφήγηση έπρεπε να εξαφανιστεί. Έτσι είδαμε ορισμούς να αλλάζουν σε μια νύχτα (αυτούς πχ του εμβολίου ή της φυσικής ανοσίας) και μελέτες /έρευνες και ερευνητές να δέχονται επιθέσεις και να εξαφανίζονται ενώ άλλες μελέτες (βασισμένες σε προβληματικά μαθηματικά μοντέλα, με ελλιπή τεκμηρίωση, λίγους συμμετέχοντες, σύγκρουση συμφερόντων κ.ο.κ) να εξυψώνονται σε ιερά δισκοπότηρα και να καθορίζουν πολιτικές και ζωές.
Χάσαμε τη δυνατότητα να αποφασίζουμε για τό ίδιο μας το σώμα. Η αυτοδιάθεση των ασθενών αλλά και των υγιών και η ενημερωμένη συναίνεση πήγαν περίπατο και μάλιστα στοχοποιήθηκαν ως αντιδραστικά, ανεύθυνα, επικίνδυνα για το κοινωνικό σύνολο.
Με πρόσχημα την πανδημία τα κράτη επιτάχυναν τις διαδικασίες Ψηφιακού φακελώματος των πολιτών. Ευαίσθητα προσωπικά και ιατρικά δεδομένα (πχ η κατάσταση εμβολιασμού) έγιναν προσβάσιμα σε πλήθος εφαρμογών (κρατικών και μη) ενώ εταιρίες παρακολούθησης (όπως η Predator) με κρυφές συμφωνίες με τις κυβερνήσεις κατέγραφαν τις κινήσεις μας μέσω των κινητών. Και φυσικά ο GDPR (κανονισμός προστασίας προσωπικών δεδομένων) έγινε κουρελόχαρτο.
Η υγεία πλέον νοήθηκε ως μια κατάσταση διαρκής ασθένειας με διαβαθμίσεις. Η εφεύρεση του ασυμπτωματικού κατήργησε την έννοια του υγιή ανθρώπου, ενοχοποίησε την ανθρώπινη επαφή και καλλιέργησε την καχυποψία, την αποξένωση, την παράνοια. Πόσοι άνθρωποι θα μείνουν μόνιμα τραυματισμένοι ψυχικά από τον ψυχολογικό πόλεμο που μας ασκήθηκε είναι άγνωστο.
Η υγεία μας αλλά και (ακόμα σημαντικότερο) η συμμόρφωση μας συνδέθηκαν με περιορισμούς στη μετακίνηση και τη συμμετοχή σε κοινωνικές δραστηριότητες: Λοκντάουν, πιστοποιητικά, αναστολές εργασίας, απολύσεις /μη προσλήψεις...
Οι φαρμακοβιομηχανίες κέρδισαν δισεκατομύρια από τις υποχρεωτικές θεραπείες που επιβλήθηκαν στον παγκόσμιο πληθυσμό κατά παράβαση κάθε αναλογικότητας, ηθικής, χρησιμότητας. Δεν ήταν μόνο τα παχυλά συμβόλαια με φορείς όπως η ΕΕ (κάτω από απόλυτα αδιαφανείς συνθήκες). Ήταν ταυτόχρονα η δυνατότητα που απέκτησαν να παρακάμπτουν όλες τις χρονοβόρες και κοστοβόρες διαδικασίες ελέγχου των προϊόντων τους. Ήταν η εξύψωση τους σε μια θέση κύρους εφάμιλλη της ίδιας της επιστήμης (την ιδια στιγμή που πρόκειται ίσως για έναν από τους πιο αδίστακτους επιχειρηματικούς κλάδους με μια ιστορία γεμάτη πρόστιμα, χρηματοδοτήσεις πολιτικών, αποσύρσεις επικίνδυνων φαρμάκων, αντιδεοντολογικά και δολοφονικά πειράματα σε χώρες της αφρικής κλπ). Ήταν η νομιμοποίηση των νεων τεχνολογιών στη δημιουργία φαρμάκων και τη θεραπεία (βλέπε mRNA και γενετική τροποποίηση κυττάρων). Νέες τεχνολογίες που είκοσι χρόνια τώρα δεν είχαν καταφέρει να παράξουν κάποιο απτο αποτέλεσμα (ακριβώς για το λόγο του ότι είχαν πολλές παρενέργειες και μεγάλη επικινδυνότητα) αλλά είχαν ένα σημαντικό προσόν: είναι γρήγορες και από κάποιο σημείο και μετά εύκολες. Και για αυτές τις νέες τεχνολογίες προσφέρθηκε το απόλυτο εύρος πειραματισμού: ο γενικός παγκόσμιος πληθυσμός -και μάλιστα απαλλαγμένοι από δυσάρεστες συνέπειες (αγωγές, αποζημιώσεις κλπ). Μελέτες σπάνιων (ή όχι και τόσο σπάνιων) παρενεργειών, συσχέτιση φαρμάκων με κατηγοριές ανθρώπων (ηλικιακές ομάδες, αλληλεπίδραση με διάφορες ασθένειες αλλά και άλλα φάρμακα), στατιστικά στοιχεία που όλα θα έπαιρναν χρόνια ερευνών, με μεγάλα κόστη και όχι χωρίς τον κίνδυνο δυσάρεστων εκπληξεων τώρα προσφέρθηκαν στο πιάτο των big pharma, που ήδη ετοιμάζουν αποχαλινωμένες την (μεθ)επόμενη ημέρα. Εξάλλου, η νομιμοποίηση τως γενετικής τεχνολογίας απέφερε και ένα έξτρα κέρδος: από ότι φαίνεται συνδέεται με μια εξασθένιση του ανοσοποιητικού (μαζί φυσικά με τα λοκντάουν και τον παροξυσμό της αποστείρωσης) κι αυτή η κατάσταση μόνιμης νοσηρότητας θα απαιτήσει ακόμα περισσότερα φάρμακα και θεραπείες.
Οι GMO θεραπείες που επιβλήθηκαν έπρεπε να παρακάμψουν την υπάρχουσα νομοθεσία (ειδικά στην ΕΕ). Αυτό φαίνεται ότι θα επεκταθεί και στα τρόφιμα (ελέω και πολέμου, κακού Πούτιν, επισιτιστικής κρίσης κλπ). Οπότε ας καλωσορίσουμε ακόμα περισσότερα γενετικά τροποποιημένα τρόφιμα στη ζωή μας.

Σίγουρα ο απολογισμός αυτός είναι ελλιπής. Πολλά ακόμα θα μπορούσαν να ειπωθούν, όπως για τη σύνδεση/ταύτιση του δημόσιου και δωρεάν χαρακτήρα της υγείας (που οι περισσότεροι θέλουμε) με το κράτος, που είδαμε σε τι δυστοπικές καταστάσεις μας έβαλε. Είναι όμως μια άλλη, πολύ μεγάλη κουβέντα. Όπως και να'χει νομίζω κάνει φανερό ότι μόνο πίσω μας δεν είναι η πανδημία και όσα συνέβησαν τότε.

Αλλά να πω και μια λέξη για τις τρεις φράσεις -συνθήματα στο σκίτσο:

Πιστεύω στην επιστήμη
Δεν υπάρχει χειρότερη και πιο επικίνδυνη ανοησία -που ειπώθηκε μάλιστα κατά κόρον τα πρώτα δύο κόβιντ χρόνια. Δεν υπάρχει δόγμα στην επιστήμη, η επιστήμη δεν είναι θρησκεία, δεν έχει θεούς (big pharma) και ιερείς (fauci, τσιόδρες κλπ) που απαγορεύεται να κριτικάρεις. Ειδικά όταν αυτοί που διεκδικούν αυτή τη θέση του αλάθητου και του ακαταδιώκτου έχουν τόσο λερωμένη τη φωλιά τους. Φυσικά η φράση δεν μπορεί καν να δει την οργανική σχέση του καπιταλισμού με αυτό που αποκαλείται "πρόοδος", "επιστήμη" και "τεχνολογία". Δεν είμαστε στην εποχή του Λεονάρντο ντα Βίντσι, ούτε του Νεύτωνα και του Γαλιλαίου. Υπάρχουν τεράστια οικονομικά συμφέροντα από πίσω, χρηματιστηριακά παιχνίδια, χαλκευμένες έρευνες και διάβρωση επιστημονικών περιοδικών /πανεπιστημίων, διαφθορά και χρηματισμό πολιτικών αξιωματούχων σε κυβερνήσεις αλλά και παγκόσμιους οργανισμούς όπως ο ΠΟΥ, χρηματισμό ΜΜΕ και εταιριών social media /fact checking, γεωπολιτικούς στόχους μέσω επενδύσεων αλλά και εξαγωγών τεχνοεπιστήμης κλπ
Ο λαός σώζει τον λαό
Άλλο ένα σύνθημα που ακούστηκε το τελευταίο διάστημα. Αν ο λαός σώζει το λαό, γιατί τότε ακούτε ευλαβικά τους ειδικούς του κράτους, τους υπακούετε τυφλά και στοχοποιείτε όποιον δεν το κάνει; Ποιος λαός σώζει τον λαό όταν διαλέγετε να περιθωριοποιήσετε και να κανιβαλίσετε ένα περίπου 20% του πληθυσμού, παλεύοντας για τον ορθολογισμό που σας επέβαλε το κράτος και οι πολυεθνικές;
Τα κέρδη τους οι νεκροί μας
Το σύνθημα που κυριάρχησε μετά τη δολοφονία των Τεμπών. Το σύνθημα φυσικά είναι σωστό. Αλλά γιατί το περιορίζουμε στην ιδιωτικοποίηση των τρένων; Ο καπιταλισμός δε σκοτώνει; Αυτό δεν υποστηρίζουμε τόσα χρόνια; Οι κολοσσοί πολυεθνικές φαρμάκων δεν είναι καπιταλιστικές; Δεν είχαν ήδη απο πριν λερωμένα τα χέρια τους; Γιατί τόση σιωπή για τους χιλιάδες νεκρούς και τις εκατομμύρια παρενέργειες από τις υποχρεωτικές θεραπείες που μας επέβαλαν; Αυτοί οι νεκροί (που πολλοί είναι επίσης νέοι) δεν αξίζουν τη φωνή μας, την οργή μας, την εξέγερση μας;

σημ. Ο τίτλος προέρχεται από τη φράση που ειπώθηκε κατά την εξέταση ενός στελέχους της Pfizer σε μια επιτροπή της ΕΕ, όπου παραδέχτηκε ότι ποτέ δεν είχαν ελέγξει αν το εμβόλιο σταματάει τη μετάδοση. Η ακριβής διατύπωση νομίζω ήταν: "Move at the speed of Science to understand what is taking place in the Market"

Published in Μικρά Σχόλια

Πάμε μπροστά

Το σκίτσο δημοσιεύτηκε συνοδευόμενο με το παρακάτω κείμενο:

Η βία των ΜΑΤ είναι ένα πράγμα. Δεν ξεκίνησε επί μητσοτάκη, χημικά και ξύλο υπήρχαν από τότε που θυμάμαι -είτε στα γήπεδα, είτε στο κλείσιμο καταλήψεων, είτε στις πορείες για τον Γρηγορόπουλο (και πιο μετά για τις απεργίες πείνας κρατουμένων), είτε σε πορείες για το μεταναστευτικό, είτε στις μεγάλες απεργίες, είτε σε διαδηλώσεις επί κρίσης /πλατείες κλπ... Με όλες τις κυβερνήσεις κατέβαινες στο δρόμο και ήξερες ότι απέναντι σου θα είναι το κράτος και ο στρατός του (μπάτσοι /ματ). Δεν πολυκαταλαβαίνω την έκπληξη ορισμένων.

Όμως εκτός από την βία των ΜΑΤ υπάρχει και μια άλλη βία. Η βία που βιώσαμε εδώ και τρία χρόνια, η βία του μαζικού εγκλεισμού, η βία του να πρέπει να στέλνεις μήνυμα ή να υπογράφεις ένα κωλόχαρτο για να βγεις κάποια λεπτά έξω από το σπίτι σου, η βία της καθημερινής τρομοκρατίας από τα μέσα, η βία των θανάτων από τα πρωτόκολλα θεραπείας και την απομόνωση, η βία της μίας και μοναδικής άποψης, της λογοκρίσίας από κράτος, ειδικούς, φακτ τσέκερς, φίλους, η βία της περιθωριοποίησης σου επειδή αντιδρούσες στις παρανοϊκές κρατικές εντολές, η βία του να σε περιφρονούν, βρίζουν, αποκαλούν ψεκασμένο ή ακροδεξιό καθημερινά άνθρωποι που μέχρι πρώτα εκτιμούσες και νόμιζες φίλους /συντρόφους, η βία των υποχρεωτικών "θεραπειών" /εμβολίων, η βία των πιστοποιητικών, η βία του ψηφιακού ελέγχου /επιτήρησης /παρακολουθήσεων, η βία των αναστολών εργασίας, η βία των υποχρεωτικών ράπιντ, η βία των ξαφνικών θανάτων/παρενεργειών και της σιωπηρής απαγόρευσης να μιλάμε για αυτούς... Το μέγεθος αυτής της βίας αλλά και η "αντίδραση" των περισσοτέρων ήταν πράγματι μια έκπληξη αν όχι σοκ.

Αν κάποιος μιλάει για την πρώτη βία των ΜΑΤ (και εστιάζει στον μητσοτάκη) αλλά όχι για την άλλη βία κάπου μάλλον δεν έχει πολυκαταλάβει σε τι κατάσταση ζούμε.

Και φυσικά δεν υπάρχει πια καμιά εμπιστοσύνη /συντροφικότητα για αυτούς που συνεχίζουν να στοχοποιούν /κανιβαλίζουν όσους αντιδρούσαμε τα προηγούμενα τρία χρόνια.

Published in Μικρά Σχόλια

Κόλλησε η βελόνα

Safe and Effective (ασφαλή και αποτελεσματικά): Από το 2021 και μετά που βγήκαν τα "εμβόλια" κατά του κόβιντ ακούμε συνεχώς την ίδια φράση. Οποιοσδήποτε εκφράσει κάποια διαφορετική άποψη λοιδορείται και στοχοποιείται, αποκόβεται από την "επιστημονική κοινότητα" αν πρόκειται για κάποιον επιστήμονα (με άμεσο αντίκτυπο σε χρηματοδοτήσεις, συνεργασίες κλπ), λογοκρίνεται από τα social media και γενικά ταυτίζεται με το παράλογο, το ακροδεξιό, το ανορθολογικό και ηλίθιο. Αυτή ήταν η δική τους "πραγματικότητα" όπως εκφράστηκε μέσα από τα MME άλλά και τις απόψεις πολλών ειδικών -αξιοσημείωτο είναι ότι οι πιο ακραίοι από αυτούς ανήκουν στον δήθεν προοδευτικό χώρο.

Υπάρχει όμως και μια άλλη πραγματικότητα. Αυτή που βλέπουμε δίπλα μας, αυτή που φαίνεται από τις καταγραφές των παρενεργειών σε ΗΠΑ και Ευρώπη (ακόμα και αν υπάρχει φοβερη υποκαταγραφή, κάποιοι μιλούν για μια τάξη του 10% -παράδειγμα η δαιμονοποίηση της κίτρινης κάρτας εδώ), αυτή που αρχίζει να φαίνεται και σε διάφορες νέες λίγες μελέτες. Σε αυτή την πραγματικότητα υπάρχουν χιλιάδες καταγεγραμμένοι νεκροί και εκατομμύρια παρενέργειες που ίσως σχετίζονται με το εμβόλιο. Μια ενδεικτική λίστα: μυοκαρδίτιδες, περικαρδίτιδες και άλλες καρδιακές παθήσεις, αυτοάνοσα, έξαρση καρκίνων, εγκεφαλικά, θρομβώσεις, εξασθένιση ανοσοποιητικού συστήματος (και έξαρση άλλων ασθενειών) δυσκολία (ή και πλήρη αδυναμία) στην κίνηση, παραλύσεις...
Βλέπεις γύρω σου ανεξήγητους ξαφνικούς θανάτους (ιδίως νέων -και όχι αυτό δεν συνέβαινε πάντα σε αυτό το βαθμό), υπερβάλλουσα θνησιμότητα που δεν μπορεί να αποδοθεί στον κόβιντ, φίλους και γνωστούς που πολλοί έχουν να διηγηθούν τουλάχιστον κάποια παρενέργεια... Ποια από όλα αυτά πρέπει να αποδοθούν στα εμβόλια, ποια στις εγκληματικές πολιτικές των πρώτων δύο χρόνων (καραντίνα, τρομοκρατία, εγκατάλειψη και απομόνωση ασθενέστερων πληθυσμιακών ομάδων, γενική μασκοφορία) και ποια στον ίδιο τον ιό ή άλλες αιτίες;
Ταυτόχρονα σου λένε για συνεχή booster (λες και είσαι μπαταρία που θέλει φόρτιση -και ναι την παρομείωση αυτή την έχουν κάνει οι ίδιοι), ακούς συνεχώς για νέες παραλλάγές και τα επίσημα στοιχεία όταν αναγκάζονται να τα παρουσιάσουν οι κρατικές υπηρεσίες αποκαλύπτουν μια εικόνα όπου η συντριπτική πλειοψηφία των νεκρών από τον ιό είναι πολλαπλά εμβολιασμένοι.
Είναι τόσα πολλά τα σημάδια που θα έπρεπε όχι απλά να ανησυχήσουμε αλλά να σταματήσει κάθε πρόγραμμα εμβολιασμού μέχρι να γίνουν οι απαραίτητες ανεξάρτητες μελέτες. Αντι αυτού ακούμε ξανά και ξανά την ίδια φράση: ασφαλή και αποτελεσματικά, safe and effective...

Η βασική ιδέα πίσω από το σκίτσο: η οργανική και χρηματική (με χρηματοδοτήσεις ερευνών, πρόσβαση σε θέσεις κύρους και επιστημονικά περιοδικά, ταξίδια και "συνέδρια" κ.α.) σχέση των λεγόμενων ειδικών με τις πολυεθνικές φαρμάκων, που τους έχει μετατρέψει σε φερέφωνα των συμφερόντων τους.

Σύστημα Vaers (καταγραφής παρενεργειών -ακόμα και με τόση υποκαταγραφή τα νούμερα είναι σοκαριστικά): https://openvaers.com/covid-data

Υπερβάλλουσα θνησιμότητα -ένα ενδεικτικό βίντεο για τους νέους στο ΗΒ ενός γιατρού που πριν αρκετό καιρό ήταν υπέρμαχος των εμβολίων αλλά τώρα τίμια αναρωτιέται τι συμβαίνει: https://www.youtube.com/watch?v=OD0na_NZaLM&t=184s

Published in Μικρά Σχόλια

Ο Ορθολογιστής

Μια πρώτη αφορμή για το σκίτσο αυτό στάθηκε ένας ιντερνετικός διάλογος που έπεσε στην υπόληψη μου, όπου δυο άτομα ανωτάτου μορφωτικού επιπέδου αναρωτιοντουσαν τι εταιρείας να είναι η επόμενη ενισχυτική τους δόση, συγκρίνοντας τα ποσοστά προστασίας (με νούμερα παραπλήσια αυτών του σκίτσου). Κανένας προβληματισμός φυσικά ότι "αναγκάζονται" να κάνουν πολλαπλές ενισχυτικές δόσεις κάθε τρεις και τέσσερις μήνες ενός εμβολίου που δήθεν θα τους προστάτευε κατά 98%.
Μια δεύτερη αφορμή ήταν μια χυδαία "χιουμοριστική" εικόνα του περασμενου χρόνου, όπου ένας "αρνητής", "συνωμοσιολόγος" (ή με ότι τέλος πάντων βάφτιζαν όσους δεν συναινούσαν στα μέτρα που επέβαλαν οι ειδικοί του κράτους) έκανε δήθεν έρευνα με το κινητό του την ώρα της τουαλέτας. Οι περισσότεροι που πόσταραν γελώντας το συγκεκριμένο "αστείο" βέβαια δεν είχαν κάνει καν τον κόπο να ψάξουν ή να διαβάσουν κάτι μόνοι τους που να μην προέρχεται από τα ΜΜΕ και τους ειδικούς που προβάλουν.
Το σχέδιο είναι αντίγραφο του αγάλματος "Ο σκεπτόμενος άνθρωπος" του Ροντέν. Το όνομα ορθολογιστής προέκυψε επειδή κάποιοι έχουν βαφτίσει το τελευταίο διάστημα ορθολογισμό την υπακοή στα συμφέροντα των πολυεθνικών και τη συνενοχή στην κρατική θανατοπολιτική.

Published in Μικρά Σχόλια

Πέρασμενα ξεχασμένα;

Σιγά σιγά απ' ότι φαίνεται αποχαιρετούμε την εποχή κόβιντ. Το γενικό κλίμα είναι "ό,τι έγινε έγινε, πάμε μπροστά" και ένα "περασμένα ξεχασμένα". Όμως αυτό ακριβώς είναι που δεν πρέπει να αποδεχτούμε.

Γιατί σε αυτή τη διετία το Κράτος και οι ειδικοί του σμπαράλιασαν όλα σχεδόν τα δικαιώματα μας και το κυριότερο τη δυνατότητα κριτικής και αυτονομίας (της τάξης μας, του σώματος μας)
Γιατί ήταν αυτοί (το Κράτος και οι ειδικοί του και φυσικά οι πρόθυμοι συνοδοιπόροι τους) που συκοφάντησαν πέρα από κάθε προηγούμενο την έννοια της επιστήμης (ταυτίζοντας την με τα συμφέροντα πολυεθνικών, τις κρατικές επιδιώξεις, τον έλεγχο, τη λογοκρισία, τη θρησκευτική πίστη).
Γιατί οι ειδικοί αυτοί νομιμοποίησαν τον διαχωρισμό της κοινωνίας, τις αναστολές εργασίας, τις διακρίσεις, τον κανιβαλισμό, την παράνοια
Γιατί τα δικά τους μέτρα ήταν αυτά που αντί να αντιμετωπίζουν το πρόβλημα, το χειροτέρευαν -και αυτό σήμαινε ανθρώπινες ζωές:
- Πόσοι άνθρωποι δε χάθηκαν επειδή αντιμετωπίστηκαν σαν περιπτώσεις κόβιντ ενώ έμπαιναν στο νοσοκομείο για άλλους λόγους (βαριά υποκείμενα νοσήματα);
- Πόσοι άνθρωποι δε χάθηκαν επειδή δεν τους δόθηκε έγκαιρα η σωστή φαρμακευτική αγωγή (από αντιβιώσεις για πνευμονικά νοσήματα έως τα δαιμονοποιημένα μονοκλωνικά/ινβερμεκτίνη κα);
- Πόσοι άνθρωποι δε χάθηκαν (κυρίως από ενδοσοκομειακές λοιμώξεις) επειδή το πρωτόκολλο έλεγε διασωλήνωση και μόνο διασωλήνωση (και γινόταν σε υποστελεχομένες/κακά εξοπλισμένες ΜΕΘ ή και εκτός αυτών);
- Πόσοι άνθρωποι δε χάθηκαν επειδή για δύο χρόνια το σύστημα υγείας έγινε μονοθεματικό και οι άλλες ασθένειες παραμερίστηκαν (ακυρώθηκαν ραντεβού, διαγνώσεις, χειρουργία κλπ);
- Πόσοι άνθρωποι δε στερήθηκαν ακόμα και το δικαίωμα να αποχαιρετήσουν τους δικούς τους εξαιτίας του παρανοϊκού πρωτοκόλλου ταφής των θανάτων κόβιντ;
- Πόσοι άνθρωποι δεν χάθηκαν (ή έπαθαν σοβαρές παρενέργειες) επειδή τους επιβλήθηκε ως μόνη λύση ένα "εμβόλιο" που δεν είχε δοκιμαστεί / ελεγχθεί επαρκώς και που στην τελική δεν το χρειάζονταν ούτε οι ίδιοι ούτε η κοινωνία (αφού το τείχος ανοσίας αποδείχτηκε κοροϊδία);

Ίσως τίποτα από όλα αυτά να μην είναι ακριβώς πρωτοφανές. Πάντα αυτοί που τα κράτη αποκαλούν "ειδικούς", είναι στην ουσία οι οργανικοι διανοούμενοι τους που νομιμοποιούν την κάθε είδους βία που επιβάλλει η εξουσία στους από κάτω. Οι περισσότεροι από αυτούς τους ειδικούς μάλιστα αυτή τη διετία εξαργύρωσαν και με το παραπάνω τη στάση τους
Αυτό που είναι προβληματικό είναι η παθητική στάση και η έλλειψη ανταγωνιστικής κριτικής.
Για αυτό ακριβώς δεν πρέπει να ξεχάσουμε τι έγινε αυτά τα 2 χρόνια κόβιντ. Για να μπορέσουμε να αντιμετωπίσουμε τις επόμενες καταστάσεις έκτακτης ανάγκης που μας ετοιμάζουν (βλέπε ενεργειακή κρίση, κρίση ακρίβειας, τροφίμων, νέες πανδημίες κ.ο.κ) χωρίς να κοιτάμε πάντα με το στόμα ανοιχτό και το κεφάλι σκυμμένο.

Published in Μικρά Σχόλια

Η μέρα της μαρμότας

Έρχεται το φθινόπωρο και ακόμη μια φορά την τελευταία διετία ακούμε τα ίδια και τα ίδια από τις κυβερνήσεις, τους ειδικούς τους και τα μμε: αύξηση κρουσμάτων -θανάτων, νέο κύμα, εμβολιαστείτε για να σωθούμε κ.ο.κ. Μοιάζει να είμαστε παγιδευμένοι (φυλακισμένοι για την ακρίβεια) σε ένα φαινομενικά αιώνιο παρόν, όπου κανείς δε θυμάται τι είχε ειπωθεί μόλις πριν λίγους μήνες και κάθε προσπάθεια διερεύνησης, κριτικής ανάλυσης, αμφισβήτησης να αντιμετωπίζεται ως ψεκασμένη συνωμοσία. "Φαινομενικά αιώνιο": την ίδια στιγμή που όλα μοιάζουν να επαναλαμβάνονται, η κατάσταση γύρω μας αλλάζει ραγδαία: οι κρίσεις και καταστάσεις έκτακτης ανάγκης πολλαπλασιάζονται, οι παρανοϊκές και παράλογες αποφάσεις της εξουσίας κανονικοποιούνται και θεσμοποιούνται, οι πρότεροι κοινωνικοί /συντροφικοί δεσμοί διαλύονται, οι συμπεριφορές αποστασιοποίησης, κανιβαλισμού, αρρωστοφοβίας παγιώνονται, η δημόσια υγεία γίνεται θέμα περισσότερο δημόσιας τάξης και ασφάλειας, η ατομική μας υγεία όλο και πιο πολύ αντιμετωπίζεται σαν ζήτημα ενημέρωσης ενός λογισμικού (συγγνώμη εμβολίου), οι παρενέργειες αυξάνονται (αλλά απαγορεύεται να μιλάς για αυτές), η υπερβάλλουσα θνησιμότητα (εκτός κόβιντ) αυξάνεται (αλλά απαγορεύεται να μιλάς για αυτή),...

Η ιδέα πίσω από το σκίτσο βασίζεται στην ταινία "Η μέρα της μαρμότας", όπου ο πρωταγωνιστής βρίσκει τον εαυτό του παγιδευμένο στο χρόνο και αναγκασμένο να ζει την ίδια μέρα ξανά και ξανά. Περισσότερα για την ταινία μπορείτε να δείτε ενδεικτικά εδώ: Η μέρα της μαρμότας (βικιπαίδεια)

Published in Μικρά Σχόλια

Υγειονομικοί

Στην αρχή της εκστρατείας εμβολιασμού ακούγαμε για τείχος ανοσίας (το ποσοστό βέβαια αύξανε συνέχεια αλλά οκ), για εμβολιασμένους dead- end για τον ιό, ότι τα εμβολια προστατεύουν από τα πάντα (νόσηση, μετάδοση κλπ), για ατομική -κοινωνική ευθύνη ("εμβολιάσου ρε" για να σώσεις την γιαγιά και τον παππού σου), ότι δεν υπάρχουν παρενέργειες και όλα είναι ελεγμένα και ασφαλή κ.ο.κ. Σε αυτό το κλίμα τεχνητού παροξυσμού πέρασε και η υποχρεωτικότητα του εμβολίου αρχικά για συγκεκριμένους κλάδους εργαζομένων (γηροκομεία και υγειονομικοί) και έπειτα (μέσω προστίμου) για ηλικιακές ομάδες (άνω των 60). Κάποιοι χιλιάδες υγειονομικοί, αυτοί που ένα χρόνο πριν αποθεώνονταν ως ήρωες, επέλεξαν να μην εμβολιαστούν και το Κράτος τους έβγαλε σε αναστολή εργασίας. Ταυτόχρονα μέσω των ΜΜΕ αλλά και της σύμπραξης με την "αριστερή αντιπολίτευση" προώθησε τον κοινωνικό κανιβαλισμό εναντίον τους, τους στοχοποίησε, τους συκοφάντησε, τους απαγόρευσε κάθε άλλη εργασία καταδικάζοντας τους στην μαύρη εργασία και την πείνα. Η φυσική ανοσία και η αυτοδιάθεση του σώματος έφθασαν να ακούγονται σαν βρισιές.

Η τιμωρία αυτή, που δεν ήταν καθόλου τυχαία για πολλούς λόγους, συνοδεύτηκε από νέες ολιγόμηνες συμβάσεις εργασίας στα νοσοκομεία, την (ακόμα μεγαλύτερη) είσοδο του ιδιωτικού τομέα στο σύστημα υγείας μέσω εργολάβων και την έναρξη της συζήτησης για άρση μονιμότητας σε όλους τους εργαζομένους στο ΕΣΥ, προχωρώντας με γοργά βήματα στην πλήρη ιδιωτικοποίηση του.

Ο αγώνας των υγειονομικών ήταν λοιπόν δίκαιος από την αρχή. Έγινε ακόμα πιο δίκαιος όταν άρχισε να φαίνεται ότι όλος αυτός ο παροξυσμός για τα νέα εμβόλια στηριζόταν σε ψέματα ή λάθος εκτιμήσεις: τελικά τα εμβόλια αυτά δεν αποτρέπουν τη νόσηση, δε σταματούν τη μετάδοση, δεν πιάνουν τις νέες μεταλλάξεις, η προστασία που προσφέρουν διαρκεί λίγους μόνο μήνες και φυσικά πολλές χώρες άρχισαν να αναγνωρίζουν ότι υπάρχουν παρενέργειες (νομικά πλαίσια για αποζημιώσεις). Την ίδια στιγμή το χειμώνα που πέρασε παρότι έχει επικρατήσει μια πολύ πιο ήπια μετάλλαξη του ιού, παρατηρήθηκε ρεκόρ κρουσμάτων και θανάτων ειδικά σε χώρες με μεγάλη εμβολιαστική κάλυψη, αλλά και σημαντική αύξηση της γενικής θνησιμότητας (ενδεικτικά: https://diariesofinfection.wordpress.com/2022/03/23/%cf%83%ce%ba%cf%8c%cf%81%cf%80%ce%b9%ce%b5%cf%82-%cf%83%ce%ba%ce%ad%cf%88%ce%b5%ce%b9%cf%82-%ce%b1%cf%80%ce%bf-%cf%84%ce%b7%ce%bd-%ce%b1%cf%87%ce%bb%ce%ae-%cf%84%cf%89%ce%bd-%ce%b7%ce%bc%ce%b5%cf%81/).

Τίποτα από όλα αυτά όμως δεν συνέβαλε στην διόρθωση της αδικίας ενάντια στους υγειονομικούς σε αναστολή. Το πραγματικό τους λάθος ήταν ότι δεν υπάκουσαν τυφλά στις εντολές και γι' αυτό το κράτος εξαντλεί όλη του την αυστηρότητα εναντίον τους. Και η υπόλοιπη κοινωνία, τα ανταγωνιστικά κινήματα; Στη μεγάλη τους πλειοψηφία υπό το βάρος της δικής τους συμμετοχής στον αρχικό παροξυσμό /κανιβαλισμό τώρα κάνουν ότι δεν βλέπουν ή το πολύ να ψελλίσουν μια δυο κουβέντες για το φαίνεσθαι. Και η αναστολή παρατείνεται κι άλλους μήνες (με πάντα την απειλή της μόνιμης απόλυσης) και κάποιοι από τους υγειονομικούς που συνεχίζουν τον αγώνα τους με διαδηλώσεις και συγκεντρώσεις έξω από το υπουργείο υγείας, ξεκίνησαν απεργία πείνας.

Στα τεχνικά του σκίτσου, το στήσιμο /ιδέα προέρχεται από μια εικόνα αναπαράστασης σύγχρονων βασανιστηρίων. Το δεξί χέρι του βασανιστή μου βγήκε μικρότερο από ότι θα ήθελα. Το γραφικό στην μπλούζα προέρχεται από εδώ: https://www.kyriakosmauridis.gr/index.php/el/caricatures-gr/quotes/item/555-rotten-quotes. Δευτερεύουσες πηγές έμπνευσης: ο πόλεμος στην ουκρανία και η εθνική ομοψυχία, το νάτο ως υπέρμαχος της ειρήνης, οι επιλεκτικές συναυλίες ειρήνης (βλέπε παλαιστίνη, υεμένη, συρία, αφγανιστάν, μάλι κλπ)... Όσο για τους στίχους του ακορντεόν, το προσέθεσα γιατί ήταν ένα από τα τραγούδια που τραγουδούν οι υγειονομικοί στις συγκεντρώσεις τους έξω από το υπουργείο υγείας.

Published in Μικρά Σχόλια

Displaying items by tag: έγχρωμο

Long Covid

Τρομοκρατήσου ρε

Δικτατορία του Καλού

The speed of science

Πάμε μπροστά

Κόλλησε η βελόνα

Ο Ορθολογιστής

Πέρασμενα ξεχασμένα;

Η μέρα της μαρμότας

Υγειονομικοί

Κυκλοφορεί

Τα Θέλουμε Όλα