Καλοκαίρι 1969, Ιταλία. Ένα χρόνο μετά τον Μάη του '68, οι εργάτες της ΦΙΑΤ ξεκινούν ένα δυναμικό και αδιαμεσολάβητο απεργιακό αγώνα ενάντια στην πανίσχυρη εργοδοσία. Ο αγώνας τους αποτέλεσε την απαρχή μιας δεκαετίας εργατικών και φοιτητικών κινητοποιήσεων όπου πρωταγωνίστησε το κίνημα της Αυτονομίας και που χαρακτηρίστηκε από πολλούς ως η τελευταία έφοδος της εργατικής τάξης στον ουρανό. Τελευταία... ας ελπίσουμε μέχρι την επόμενη...
Πρόκειται για μια ιστορία 5 σελίδων. Ήρωας της ένας συγγραφέας κόμικς που παγιεδεύεται σε ένα όνειρο.Είναι το δεύτερο μέρος της σειράς Ονειροπαγίδα (το πρώτο μπορείτε να το δείτε εδώ). Η κύρια έμπνευση πίσω από την ιστορία είναι ο βομβαρδισμός της Γάζας από τους Ισραηλινούς και η αστυνομική βία στις διαδηλώσεις που ακολούθησαν τη δολοφονία του Αλέξη Γρηγορόπουλου από έναν αστυνομικό.
Το χρώμα και το κείμενο έχουν προστεθεί ψηφιακά.
Κάτω από την γκαλερί με τις εικόνες του "Ονειροπαγίδα ΙΙ", έχω προσθέσει μια προσπάθεια που είχα κάνει για να ενώσω τα πιο μικρά μου κόμικ σε μια συλλογή. Μέσα σε αυτή περιλαμβάνονται τα κόμικ: Rear Window, Το Τρένο, Ο Ξένος, Let Us Describe, Ονειροπαγίδα Ι και ΙΙ, και το Μια Φορά κι Έναν Καιρό. Η συλλογή αυτή υπάρχει μόνο διαδικτυακά.
