Καλοκαίρι 1969, Ιταλία. Ένα χρόνο μετά τον Μάη του '68, οι εργάτες της ΦΙΑΤ ξεκινούν ένα δυναμικό και αδιαμεσολάβητο απεργιακό αγώνα ενάντια στην πανίσχυρη εργοδοσία. Ο αγώνας τους αποτέλεσε την απαρχή μιας δεκαετίας εργατικών και φοιτητικών κινητοποιήσεων όπου πρωταγωνίστησε το κίνημα της Αυτονομίας και που χαρακτηρίστηκε από πολλούς ως η τελευταία έφοδος της εργατικής τάξης στον ουρανό. Τελευταία... ας ελπίσουμε μέχρι την επόμενη...
Το Οθέλος είναι ένα κόμικ που διαδραματίζεται στην Ιταλική χερσόνησο στα 1300 (κυρίως στην Φλωρεντία και τη Ρώμη –αν και γίνονται αναφορές και σε άλλες περιοχές της Ευρώπης). Οι δυο βασικοί ήρωες είναι ο Οθέλος και ο Δάντης σε μια εποχή όπου στη Φλωρεντία μαίνεται η διαμάχη μεταξύ μαύρων και λευκών Γουέλφων ενώ πάντα λίγο πιο πίσω κρύβεται η σκιά της Ρώμης και του Βατικανού, με τον Πάπα Βονιφάτιο VIII, να κινεί παρασκηνιακά τα νήματα για την κατάλυση της δημοκρατίας.
Παράλληλα με την σύγχρονη (στα 1300) ιστορία των πολιτικών αντιπαραθέσεων στη Φλωρεντία (όπου κεντρικό ρόλο διαδραματίζει ο Δάντης), μαθαίνουμε την ιστορία του Οθέλου προτού αυτός φθάσει στην Βενετία και γίνει μέρος μιας άλλης (πολύ πιο διάσημης και σπουδαίας) ιστορίας…
Αυτό αποτελεί το πρώτο μέρος (από τα τρία) του προλόγου που φέρει τον τίτλο Imazighen –μια λέξη που χρησιμοποιείται για να περιγράψει τους Βέρβερους και σημαίνει στην κυριολεξία «Ελεύθεροι Άνθρωποι».
Στο συγκεκριμένο πρώτο τεύχος γίνεται η πρώτη συνάντηση μεταξύ του Οθέλου και του Δάντη. Είναι καλοκαίρι του 1300 και ο Δάντης είναι μέλος των 6 πριόρι που κυβερνούν τη Φλωρεντία. Η πόλη (και το συμβούλιο) είναι χωρισμένη σε δύο στρατόπεδα: τους λευκούς γουέλφους (με το Δάντη να αποτελεί μια από τις σπουδαιότερες προσωπικότητες τους) και τους μαύρους (με ηγέτη τον εξορισμένο Κόρσο Ντονάτι και την παρασκηνιακή υποστήριξη του Βατικανού).
