Καλοκαίρι 1969, Ιταλία. Ένα χρόνο μετά τον Μάη του '68, οι εργάτες της ΦΙΑΤ ξεκινούν ένα δυναμικό και αδιαμεσολάβητο απεργιακό αγώνα ενάντια στην πανίσχυρη εργοδοσία. Ο αγώνας τους αποτέλεσε την απαρχή μιας δεκαετίας εργατικών και φοιτητικών κινητοποιήσεων όπου πρωταγωνίστησε το κίνημα της Αυτονομίας και που χαρακτηρίστηκε από πολλούς ως η τελευταία έφοδος της εργατικής τάξης στον ουρανό. Τελευταία... ας ελπίσουμε μέχρι την επόμενη...
Είναι μια μονοσέλιδη ιστορία ενός νεαρού ποιητή που ονειρεύεται πως γράφει ένα ποίημα μέσα σε ένα τρενο.
Η ιστορία προέρχεται από ένα παλιό σύντομο ποίημα που είχα γράψει και είχα αποφασίσει να το μετατρέψω σε κόμικ. Πρόκειται για την ίδια περίπτωση με τα Ο Παίχτης και Η Δίκη.
Η αρχική μου σκέψη ήταν να τα αφήσω χωρίς χρώμα και να τα χρησιμοποιήσω ως εικονογραφήσεις -ποίηματα σε μια συλλογή που ετοίμαζα τότε. Το project εγκαταλείφθηκε (λόγω έλλειψης πόρων και έγκρισης κάποιου εκδοτικού οίκου) κι έτσι προσέθεσα χρώμα και τα άφησα σαν ανεξάρτητα κόμικς.
Χρησιμοποίησα Photoshop για χρώμα και κείμενο.