Displaying items by tag: αντίγραφο

Ένα αντίγραφο του πίνακα του Chagall, με το όνομα The Equestrian, 1931.

(ιδιωτική συλλογή)

Αντίγραφο (με υδατοδιαλυτά παστέλ) του πίνακα Seated Female Nude, του A. Modigliani. 

Σε σχέση με τον αρχικό πίνακα υπάρχει μια αλλαγή: επέλεξα να κάνω τα μαλλιά της κοπέλας ξανθά αντί για μαύρα.

 

Η εικόνα αυτή αποτελεί μικρό (σε μέγεθος) αντίγραφο του πίνακα Ceci n'est pas une pomme, του Rene Magritte. Έχει γίνει με τέμπερες (χωρίς κάποιο βερνίκι από πάνω) κάτι που έχει δώσει μια πιο μουντή χρωματική αίσθηση σε σχέση με τον αρχικό πίνακα.

Ένα ακόμα αντίγραφο ενός πίνακα του Ν. Εγγονόπουλου με τον τίτλο "Εμφύλιος Πόλεμος".

Περισσότερα για τον Νίκο Εγγονόπουλο μπορείτε να δείτε εδώ: http://www.engonopoulos.gr/_homeEL/

Ένα αντίγραφο του πίνακα του ζωγράφου Νίκου Εγγονόπουλου με τον τίτλο "Αργώ".

(Η μόνη ηθελημένη αλλαγή σε σχέση με τον αρχικό πίνακα είναι η αντικατάσταση της λέξης Αργώ στην δεξιά πλευρά της βάρκας με τη λέξη Σπεύδω).

Περισσότερα για τον Νίκο Εγγονόπουλο μπορείτε να δείτε εδώ: http://www.engonopoulos.gr/_homeEL/

Αντίγραφα από έργα που παρουσιάζονται στην ταινία The Mystery of Picasso

(Ιδιωτική συλλογή)

Σχετικά με την ταινία: Music by Georges Auric, who also scored Cocteau’s movies. Shot by Claude Renoir, who also shot a handful of his uncle Jean’s films and also Barbarella. Director Clouzot made this between a mystery thriller and a spy parody.

A nice companion movie to La Belle noiseuse, another one where we actually watch a painting being created in real time. The movie introduces Picasso, then cuts to a full shot of a transparent canvas, Picasso’s brush (or pen, whatever) on one side, the camera on the other, so there are a few over-the-shoulder shots but mostly we’re seeing (a mirror image of) the canvas with the painting magically appearing upon it. There are edits and time-lapse too – areas of wet paint dry in an instant, whole areas of color or pattern suddenly appear. Sometimes we’re clearly watching a painting from start to finish in real time, and sometimes they’ll tell us in voiceover how long it actually took.

There’s no narration – rather what little verbal information we learn is in the form of (obviously staged) conversations between artist and camera crew. My favorite bit is when Picasso asks for a very large canvas and suddenly the movie goes into Cinemascope ratio (‘scope was less than three years old, so still a cool novelty).

It’s a suspense/art film as you watch the work in progress and try to wonder what PP is planning, where the painting is heading (even he doesn’t seem to know half the time), and when it’s “done”. The wonder of this film is that the paintings exist through time – most of them look great when complete, but the process and intermediate steps are just as great… you’re not just waiting for good art to appear at an unknown end point, you’re watching it all along. The filmmakers keep it short (<80 minutes), the music styles vary greatly between paintings, and there are some bursts of crew participation, like the time they pressure PP to finish a painting before their reel of film runs out.

(Info by http://deeperintomovies.net/)

Δύο αντίγραφα του πίνακα Young Girl Reading, περ.1770 του Jean-Honoré Fragonard (http://www.nga.gov/collection/gallery/gg55/gg55-46303.html). Και τα δυο αντίγραφα έχουν γίνει με ακρυλικά, το πρώτο σε χαρτί, και το άλλο με την πιο ελεύθερη κάπως πινελιά) σε καμβά.

Και τα δυο έργα ανήκουν σε ιδιωτικές συλλογές.

Αντίγραφο του πίνακα Madonna of the Meadows (επίσης γνωστό ως Madonna with the Christ Child and Saint John the Baptist ή Madonna del Belvedere) του 1506 από τον Ραφαήλ. (πληροφορίες: http://en.wikipedia.org/wiki/Madonna_del_Prato_%28Raphael%29)

Δυστυχώς εξαιτίας των αντανακλάσεων των ελαιοχρωμάτων είχα προβλήματα με τις φωτογραφίες που έχω εδώ (είναι τραβηγμένες από το πλάι -και κάποιες χωρίς φλας κάτι που συνετέλεσε σε εικόνες ελαφρώς θολές)

Τρία αντίγραφα του πίνακα Tree of Life,του Gustav Klimt (http://www.oil-painting-shop.com). Οι διαφορές μεταξύ τους έχουν να κάνουν κυρίως με τα χρώματα και τη γενική απόχρωση του έργου.

Όλα τα έργα ανήκουν σε ιδιωτικές συλλογές (φίλους).

 

Αντίγραφα έργων του Vincent van Gogh. Οι πίνακες είναι οι La méridienne, επίσης γνωστός ως La sieste, d'aprés Millet από Δεκ. 1889 ως Ιαν. 1890, (http://www.flickr.com/photos/wallyg/1389660699/), Wheat Field with Cypresses (1889) (https://en.wikipedia.org/wiki/Wheat_Field_with_Cypresses) και Αυτοπροσωπογραφία (1889) (https://en.wikipedia.org/wiki/Van_Gogh_self-portrait_(1889) -σε χαρτί).

Από τα τρία αυτά αντίγραφα είμαι ικανοποιημένος μονάχα από το πρώτο, αφού νιώθω ότι τα άλλα δύο υστερούν τόσο στο χρώμα όσο και στις υφές.

Κυκλοφορεί

Τα Θέλουμε Όλα

οι εκδόσεις των συναδέλφων, Νοέμβριος 2021

Καλοκαίρι 1969, Ιταλία. Ένα χρόνο μετά τον Μάη του '68, οι εργάτες της ΦΙΑΤ ξεκινούν ένα δυναμικό και αδιαμεσολάβητο απεργιακό αγώνα ενάντια στην πανίσχυρη εργοδοσία. Ο αγώνας τους αποτέλεσε την απαρχή μιας δεκαετίας εργατικών και φοιτητικών κινητοποιήσεων όπου πρωταγωνίστησε το κίνημα της Αυτονομίας και που χαρακτηρίστηκε από πολλούς ως η τελευταία έφοδος της εργατικής τάξης στον ουρανό. Τελευταία... ας ελπίσουμε μέχρι την επόμενη...

διαβάστε περισσότερα...

frontVogliamoTutti

become a patron button

2019 Κυριάκος Μαυρίδης
Free Joomla! templates by AgeThemes